اوتیسم با عملکرد بالا به افرادی اشاره دارد که در مهارت های زبانی و مستقل زندگی رشد کرده اند؛ علائم – علت – نحوه تشخیص و درمان آن را بخوانید.

اوتیسم یک ناتوانی در رشد است.

اوتیسم با عملکرد بالا (High-Functioning Autism) به افراد اوتیستیکی گفته می شود که در مهارت های زبانی و انجام کارهای زندگی بصورت مستقل به طرز قابل توجهی رشد کرده اند.

با این حال این اصطلاح مشکل ساز بوده و این یک تشخیص بالینی نیست.

افراد دارای اوتیسم با عملکرد بالا به طور مستقل زندگی مکنند و می توانند مشاغل موفقی داشته باشند.

با این حال استفاده از این اصطلاح بحث برانگیز بوده و بسیاری از طرفداران اوتیسم معتقدند که گمراه کننده است.

به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوتیسم با عملکرد بالا از جمله علت، علائم و تشخیص به مطالعه ادامه دهید.

همچنین بخوانید:

اوتیسم چیست؟ علائم، علت و درمان (کلیک)

این اصطلاح چه معنایی دارد؟

با اینکه اوتیسم یک تشخیص بالینی مبتنی بر معیارها و علائم تشخیصی خاص است اما مشخصات اوتیسم با عملکرد بالا چنین نیست.

در عوض این اصطلاح در واقع یک قضاوت در مورد توانایی یک شخص در جامعه است.

بنابراین متخصصین پزشکی در مورد اینکه چه افرادی دارای عملکرد بالا هستند و چه افرادی نه، با یکدیگر اختلاف نظر دارند.

در گذشته بعضی از پزشکان افراد مبتلا به سندروم آسپرگر را با عملکرد بالا می نامیدند. زیرا احتمال اینکه آنها مشکلات زبانی داشته باشند کمتر است و طبق هنجارهای فرهنگی (و نه بر مبنای تشخیص) بسته به اینکه چه کسی آن را تشخیص می دهد، این معیارها متفاوت خواهد بود.

برخی، افراد اصطلاح اوتیسم با عملکرد بالا را را برای افراد با علائم زیر به کار می برند:

تشخیص اوتیسم در بزرگسالی یا نسبتا دیر یعنی در اواخر دوران کودکی
خوب بودن در مدرسه یا محل کار
عدم وجود تفاوت های زبانی یا تاخیرهای رشد واضح
امکان زندگی به طور مستقل

با این حال مخالفان این اصطلاح، با ارائه استدلال های زیر چندین مشکل را ذکر می کنند:

این اصطلاح بعضی از عملکردها مانند مهارت های زبانی را بر سایر موارد مانند توانایی درک هنجارهای اجتماعی در اولویت قرار داده است.
این اصطلاح در مورد توانمندی است و در مورد بعضی از افراد بهتر یا بدتر قضاوت می کند.
بسیار متکی به هنجارهای فرهنگی است که موفقیت تحصیلی و زبان را در اولویت قرار می دهند.
می تواند نیاز افراد دارای برچسب عملکرد بالا را برای دریافت پشتیبانی را نادیده بگیرد.
این تجربیات جامعه با افراد اوتیسم را در اولویت قرار می دهد، نه افراد اوتیسم در جامعه را.
بعضی از افراد اصطلاح با عملکرد بالا را برای از بین بردن نگرانی بزرگسالان اوتیسم در مورد رفتار جامعه با کودکان اوتیسم به کار می برند. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، والدین یا مراقبین کودک اوتیسم استدلال می کنند که فرد با عملکرد بالا به طور کامل تجربه اوتیسم را درک نمی کند.

اکنون پزشکان به جای استفاده از برچسب های عملکردی، در مورد اوتیسم به عنوان یک طیف صحبت می کنند. ممکن است افراد در یک زمینه مانند زندگی آکادمیک بسیار موفق باشند اما با حضور در جمع یا کنار آمدن با احساسات زیاد مشکل داشته باشند. این دیدگاه طیف عملکردهای خاص را نسبت به سایر موارد در اولویت قرار نمی دهد.

جنبش تنوع عصبی

در سال های اخیر اصطلاحاتی پیرامون اوتیسم به طور گسترده ای تغییر کرده است که بخشی از آن به دلیل جنبش تنوع عصبی است. این کمپین خواستار بازنگری در نحوه تعریف اوتیسم با مشاهده بیماری از دریچه تنوع انسانی است.

این جنبش با هدف تشویق افراد به ارزیابی تنوع در رشد عصبی به همان روش قومیت، نژاد، دین، جنسیت و گرایش جنسی انجام می شود.

علت اوتیسم با عملکرد بالا

محققان نمی دانند که چه عواملی باعث ایجاد اوتیسم می شوند. تحقیقات اولیه چندین ژن را با خطر بالاتر ابتلا به این اوتیسم با عملکرد بالا مرتبط می دانند اما دانشمندان یک علت ژنتیکی و یا یک ژن یا ترکیبی از ژن ها را به طور حتم منجر به اوتیسم نمی دانند.

با این حال بعضی از شواهد نشان می دهند که تعامل بین ژن ها و محیط علت بروز اوتیسم با عملکرد بالا است. برای نمونه، فردی با جهش ژنتیکی بالا که خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می دهد، در شرایط خاصی مانند بروز عفونت یا قرارگیری در معرض بعضی مواد سمی به این بیماری مبتلا می شوند.

همچنین تحقیقات در مورد چگونگی افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در اثر سایر عوامل بیولوژیکی در حال انجام است. تغییر در متابولیسم مغز، اتصالات مغزی یا سیستم ایمنی بدن می تواند احتمال رشد آن را افزایش دهد.

همچنین بخوانید:

هر آنچه باید درباره اختلالات ژنتیکی بدانید (کلیک)

توجه به این نکته مهم است که:

واکسن ها باعث ابتلا به اوتیسم نمی شوند.

پزشکی که در ابتدا این نظریه ظالمانه را رواج داد، مجبور به پس گرفتن تحقیقات خود به دلیل احتمال کلاهبرداری، تضاد منافع مالی و داده های بد شد. در نهایت او مجوز فعالیت پزشکی خود را از دست داد.

تفاوت های اوتیسم

افراد اوتیسم از جمله آنهایی که دارای عملکرد بالا هستند می توانند طیف گسترده ای از اختلافات را داشته باشند. به منظور دریافت تشخیص اوتیسم باید در هر یک موارد زیر مشکل وجود داشته باشد:

همچنین بخوانید:

درجه‌بندی اوتیسم؛ هر چیزی که باید درباره سطوح شدت اوتیسم بدانید (کلیک)

اختلاف در تقابل اجتماعی و عاطفی

افراد مبتلا به اوتیسم با اختلاف در روابط متقابل اجتماعی و عاطفی، در شروع یا پاسخگویی به ارتباطات و مشارکت در ماهیت رفت و برگشتی آن مشکل داشته دارند.

همچنین ممکن است در صحبت در مورد موضوعات غیرترجیحی با چالش روبرو شوند.

افراد تصور می کنند که ناتوانی در همدردی منجر به این وضعیت می شود.

با این حال تحقیقات جدید نحوه تفکر ما در مورد اوتیسم و همدردی را تغییر داده است.

تقریبا برعکس، ممکن است افراد مبتلا به اوتیسم بیش از حد همدردی نشان دهند.

فقط تجربیات و انواع عصبی آنها متفاوت است.

کمبود همدردی وجود ندارد فقط یک روش دیگر برای درک و پردازش آن است.

برای نمونه، ممکن است افراد مبتلا به اوتیسم خود را منزوی کنند اما دلیل آن علاقه به تنهایی نیست. در عوض دلیل این امر این است که آنها احساس می کنند که دیگران را آزار داده یا باعث دردسر می شوند.

اختلاف در ارتباط غیر کلامی

ممکن است افراد با خوانش زبان بدن دیگران، شناسایی نشانه های عاطفی غیر کلامی، برقراری تماس چشمی یا ایجاد حالت های صورت مانند لبخند مشکل داشته باشند.

چالش های موجود در روابط

ممکن است این افراد برای توسعه یا حفظ دوستی تلاش کنند. ممکن است افراد اوتیسم درگیر بازی های تخیلی نباشند، به دنبال دوستی نباشند یا در تطابق با دیگران مشکلات زیادی داشته باشند.

سایر اختلافات

همچنین افراد اوتیسم باید حداقل دو اختلاف از چهار مورد زیر را داشته باشند:

رفتارها یا علایق کلیشه ای و تکراری: ممکن است آنها به شدت شیفته بعضی اشیا شوند، حرف های دیگران را تکرار کنند، تیک کلامی یا حرکتی داشته باشند و یا حرکات تکراری انجام دهند.
نیاز شدید به روتین یا سازگاری: ممکن است درگیر روتین هایی شوند که وسواسی یا اجباری به نظر می رسد، بیشتر از افراد همسن خود با تغییر مشکل داشته باشند یا حتی قادر به سازگاری جزئی مانند تغییر برند ناگت مرغ همیشگی نباشند.
علایق محدود و شدیدا متمرکز در موضوعات خاص: ممکن است مجموعه های اختصاصی داشته باشند، رشته های طولانی از حقایق را به خاطر بسپارند و قادر به توقف صحبت در مورد محدوده ساده ای از موضوعات نباشند. ممکن است دیگران این علایق را غیرمعمول یا عجیب تلقی کنند.
تغییرات در پردازش حسی: ممکن است آنها به ورودی های حسی مانند صداهای بلند یا بافت های خشن لباس ها بسیار حساس باشند. حتی ممکن است واکنش های حسی بسیار کندی داشته باشند. همچنین متوجه نباشند که در چه مواردی بسیار پر سر و صدا یا حواس پرت هستند.

این علائم باید در اوایل روند رشد وجود داشته باشند البته ممکن است با گذشت زمان تغییر کرده یا شدیدتر شوند.

اوتیسم به عنوان بهترین توضیح برای این علائم به جای تشخیص دیگری مانند آسیب مغزی ارائه می شود.

لازم است که علائم در چندین موقعیت و نه فقط در خانه، مدرسه یا موقعیت های استرس زا رخ دهند.

ممکن است افراد اوتیسم با عملکرد بالا نسخه های ملایم تر علائم مشابه را داشته باشند.

تشخیص اوتیسم با عملکرد بالا

هیچ آزمایش خون یا آزمایش دیگری قادر به تشخیص اوتیسم نیست. با این حال پزشک وابسته به علائم آزمایشات خاصی را برای رد سایر بیماری ها توصیه می کند. برای نمونه، یک متخصص مراقبت های بهداشتی انجام آزمایش خون را برای یافتن علائم عفونت در کودک یا انجام اسکن از مغز کودک برای یافتن آسیب را توصیه کند.

پزشک به منظور تشخیص اوتیسم در مورد سابقه پزشکی فرد سوال می کند.

سپس فرد را در مورد علائم متداول اوتیسم ارزیابی می کند.

فرد باید شرایط مشخصی را داشته تا واجد شرایط تشخیص باشند. داشتن یک یا دو علامت و رفتار مرتبط با اوتیسم حتی در افرادی که رفتارهای بارزی دارند نیز کافی است.

درمان یا مدیریت اوتیسم با عملکرد بالا

اوتیسم قابل درمان نیست اما ممکن است در طول زندگی فرد تغییر کند. حتی ممکن است بعضی از کودکان به دلیل رفتارهایی که منجر به تشخیص اوتیسم در بزرگسالی می شود، مبتلا تشخیص داده شوند. در موارد دیگر ممکن است فرد تا بزرگسالی متوجه علائم اوتیسم نشود.

درمان اوتیسم تمرکز بر حمایت فرد برای داشتن کیفیت زندگی بهتر است. مداخله زودهنگام برای کودکان به آنها کمک می کند تا آگاهی عاطفی، مهارت های زبانی و سایر ویژگی های اصلی رشد معمول را کسب کنند.

والدینی که گزینه های درمانی را مقایسه می کنند باید بدانند که یکی از محبوب ترین گزینه های درمانی تجزیه و تحلیل رفتاری کاربردی مورد بحث است. اغلب بزرگسالان مبتلا به اوتیسم این درمان را اهانت آمیز می دانند.

همچنین مصرف داروها به افراد اوتیسم کمک می کند تا علائم خاصی مانند اضطراب یا افکار وسواسی را کنترل کنند.

علاوه بر این اماکن تحصیلی و شغلی به پیشرفت این افراد در محل کار و مدرسه کمک می کند.

خلاصه

اوتیسم با عملکرد بالا قضاوت در مورد مهارت ها و موفقیت های یک فرد است اما تشخیصی رسمی نیست.

بهتر است سطح اوتیسم را به عنوان یک طیف در نظر بگیرید. در این وضعیت افراد اوتیسم تفاوت رفتاری منحصربفردی را با درجات مختلف خواهند داشت.

هرچقدر فرد اوتیسم عملکرد خوبی داشته باشد، به حمایت و اسکان نیاز داشته و شایسته است تا به تمام توانایی خود دست یابد.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.