همه چیز درباره بخیه زبان

بخیه زبان برای پارگی و زخم های بزرگ و عریض کاربرد دارد، زمان نیاز به بخیه زدن – مراقبت های بعد از آن و مدت زمان بهبود را بخوانید.

 

پارگی زبان در اثر صدمات ورزشی و زمین خوردن به ویژه در کودکان شایع است.

زخم های ایجاد شده روی زبان معمولا نیازی به بخیه ندارند. چراکه معمولا جزئی بوده و نوک زبان را درگیر نمی کنند. دلیل این امر آن است که خود اعصاب و رگ های خونی زبان به بهبود سریع و بدون عفونت آن کمک می کنند.

بخیه زدن زبان زمانی لازم است که زخم و پارگی زبان بزرگ و عریض باشد، این امر به بهبود درمان کمک خواهد کرد.

پزشک برای بهبود و درمان زخم و پارگی زبان با استفاده از یک تکه نخ بخیه به نام سوچور (Suture)، دو لبه زخم را به هم بخیه می زند.

این مقاله زمان نیاز به بخیه زدن زبان، مراقبت های بعدی و مدت زمان بهبود را توضیح می دهد.

 

همچنین بخوانید:

گاز گرفتن زبان (کلیک)

 

بخیه زبان چیست؟

پزشک برای بهبود و درمان زخم های باز و بزرگ از بخیه یا نخ جراحی استفاده می کند.

بخیه ها دو نوع متداول جذبی و غیرقابل جذب دارند.

از بخیه جذبی معمولا برای زخم های عمیق استفاده شده و بخیه غیرقابل جذب برای بریدگی های سطحی یا جراحت های جزئی کاربرد دارد.

جذب شدن بخیه های جذبی به نوع مواد خاص تشکیل دهنده و شدت آسیب دیدگی ناحیه مورد استفاده بستگی داشته و معمولا طی چند هفته یا چند ماه حل خواهد شد.

بخیه های غیرقابل جذب باید توسط پزشک کشیده شوند.

طبق گزارش کالج آمریکایی جراحان، معمولا پزشکان از بخیه های جذبی برای دهان استفاده می کنند.

برای این امر پزشک ممکن است از رویکردی به نام ترمیم لایه ای (Layered repair) استفاده کند. این روش شامل بخیه زدن داخلی زخم و سطح زبان به جهت کمک به کاهش تنش و پیشگیری از بروز هماتوم یا خونریزی است.

 

کمک های اولیه برای پارگی زبان

زخم های جزئی زبان نیازی به بخیه زدن ندارند.

رعایت اقدامات زیر برای بهبود زخم های جزئی زبان کافی است:

• شستن کامل دست ها پیش از تماس با زخم
• بررسی وجود اجسام خارجی در زخم و برداشتن آهسته آنها
• فشار دادن زخم تا توقف کامل خونریزی (در صورت خونریزی کردن زخم)
• تمیز کردن زخم با آب تمیز یا سرم نمکی
• در صورت باز بودن زخم مانند جای گاز گرفتن یا سوراخ کردن باید تا زمان بهبودی کامل ناحیه را تمیز نگه داشت.
• مسواک زدن منظم برای تمیز ماندن اطراف زخم
• از قرار گرفتن جای زخم در معرض آب از منابع طبیعی و غیر بهداشتی خودداری کنید.

 

چه زمانی نیاز به بخیه کردن زبان است؟

بریدگی و زخم های سطحی نیازی به بخیه زدن ندارند.

پارگی و زخم های زبان که طول بیش از 2 سانتی متر دارند، به بخیه نیاز خواهند داشت.

معمولا در شرایط زیر نیاز به بخیه زدن زبان است:

• جراحت عمقی ایجاد شده بواسطه دندان قروچه
• گاز گرفتن شدید زبان
• آسیب جزئی در نوک یا کناره های زبان
• گیر کردن زبان به یک ابزار دندانپزشکی یا وسیله ورزشی
• جراحی دهان مانند از بین بردن توده های ایجاد شده در آن
• آسیب ناشی از زمین خوردن، ضربه ناگهانی یا تشنج
• هرگونه مشکل بهداشتی که منجر به زخم باز بر روی زبان شود.
• عفونت ناشی از پیرسینگ یا سوراخ کردن دهان
• تجربه سوء استفاده فیزیکی
• صدمه زدن به خود

 

همچنین بخوانید:

زخم زبان یا زخم شانکر چیست؟ (کلیک)

 

مراقبت های بعد از بخیه های زبان

پس از انجام بخیه، پزشک یا پرستار نحوه مراقبت از زخم های بخیه خورده زبان را توضیح خواهند داد.

آنها موارد زیر را توصیه می کنند:

• رعایت بهداشت دهان و دندان مناسب
• استفاده از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن برای کنترل درد و تورم جزئی
• داشتن رژیم غذایی نرم به مدت چند روز
• پرهیز از موارد زیر که منجر به کشش زبان خواهند شد:
  • داد زدن
  • آواز خواندن
  • استفاده از نی
  • مکیدن آب نبات

 

همچنین بخوانید:

بهترین و بدترین غذاها برای بهداشت دهان و دندان (کلیک)

 

زمان درخواست کمک

پس از بخیه زدن زبان و در صورت بروز هر یک از مشکلات زیر با یک متخصص بهداشت تماس بگیرید:

• دردی که با گذشت زمان و با مصرف دارو بهبود نیابد.
• باز شدن مجدد زخم یا گسترده، بزرگ یا عمیق تر شدن آن
• تورم یا قرمزی در اطراف زخم
• چرک یا بوی بد ناشی از زخم که نشان از عفونت است.
• زرد، سفید یا سیاه شدن بافت اطراف زخم
• افزایش خونریزی یا متوقف نشدن آن
• تب و لرز
• استفراغ
• اسهال
• سر درد و سرگیجه یا ضعف
• گیجی و خستگی غیرقابل توضیح
• گلو درد
• بثورات پوستی یا کهیر
• خارش شدید
• تنگی نفس
• تورم گلو یا دهان

مدت زمان بهبود بخیه زبان

زخم های دهان نسبت به سایر نواحی سریع تر بهبود می یابند.

مدت زمان بهبود ناحیه بخیه شده زبان به عوامل زیادی از جمله موارد زیر بستگی دارد:

• سن
• سلامت کلی فرد
• اندازه زخم
• شدت زخم

 

مدت زمان لازم برای آسیب های جزئی در بزرگسالان سالم در حدود 2 هفته است.

حل شدن بخیه های جذبی زبان معمولا 4 تا 8 هفته زمان خواهد برد.

بخیه زبان کودکان معمولا زودتر بهبود می یابد.

یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که بهبود زخم های بخیه خورده زبان در کودکان حدود 13 روز زمان خواهد برد.

 

اقدامات مراقبتی زیر در بهبود زخم و بخیه زمان و کاهش زمان آن موثر است:

• رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل
• پرهیز از مصرف هرگونه غذا یا استفاده از ابزاری که به بخیه ها آسیب می رسانند.
• هیدراته ماندن (نوشیدن آب فراوان)
• ترک سیگار
• فعالیت بدنی کافی
• خواب کافی

 

برخی بیماری ها و عوامل موثر در مدت زمان بهبود زخم و بخیه زبان عبارتند از:

• افزایش سن
• ناهنجاری های ساختاری در دهان یا زبان
• بعضی از بیماری های ارثی
• کم خونی
• کم کاری تیروئید
• کمبود ویتامین A
• دیابت
• زردی
• اختلال مصرف الکل
• سرطان
• HIV (ایدز)

 

پیشگیری

معمولا بروز زخم های زبان غیرقابل پیشگیری هستند اما برخی روش های مراقبتی در کاهش خطر زخم شدن و پارگی زبان موثر خواهند بود:

• جویدن آهسته
• پرهیز از جویدن آدامس و آب نبات
• استفاده از محافظ مناسب دهان به منظور جلوگیری از دندان قروچه
• پرهیز از نزدیک کردن زبان به ابزار دندانپزشکی یا تجهیزات ورزشی در دهان
• استفاده از محافظ مناسب دندان، کلاه ایمنی و ماسک صورت در هنگام انجام ورزش های تماسی
• بستن کمربند ایمنی
• نگه داشتن کودکان در صندلی اتومبیل مخصوص خود تا رسیدن به سن و قد مناسب برای استفاده از کمربند ایمنی
• مدیریت بیماری هایی مانند صرع که منجر به تشنج خواهند شد.

 

خلاصه

معمولا زخم های زبان جزئی است و نیازی به بخیه زدن آنها نیست. پزشکان از بخیه برای زخم های بزرگ یا عمیق استفاده می کنند.

برای زخم های زبان پزشک معمولا از بخیه های جذبی استفاده نموده که حل شدن آنها 1 تا 2 ماه زمان خواهد برد.

به طور کلی این زمان برای بهبود زخم ها برآورد شده است.

در صورت بروز علائم عفونت یا محدود شدن بهبودی مانند تب، تغییر رنگ یا بوی بد یا ترشحات ناشی از زخم با پزشک تماس بگیرید.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.