داروی ایبوگین برای ترک اعتیاد

بر اساس شواهد داروی ایبوگین در کاهش علائم اعتیاد به مواد مخدر و الکل موثر است؛ میزان اثربخشی و عوارض مصرف ایبوگین برای ترک اعتیاد را بخوانید.

 

 

ایبوگین (Ibogaine) ترکیبی است که از بوته ای در غرب آفریقای مرکزی بدست می آید.

برخی شواهد و تحقیقات اولیه نشان می دهند که داروی ایبوگین در کاهش علائم ترک اعتیاد به مواد مخدر و الکل، کاهش هوس مصرف و کاهش خطر مصرف مجدد موثر است.

با وجود اعتقاد برخی کارشناسان مبنی به مفید بودن ایبوگین برای ترک اعتیاد، اما آژانس مبارزه با مواد مخدر (DEA) اعلام کرده است که ایبوگین یک ماده برنامه 1 است.

طبقه بندی ایبوگین نشان می دهد که مصرف آن غیر قانونی است. به همین دلیل در حال حاضر ایبوگین هیچ استفاده پزشکی در بسیاری از کشورها ندارد.

این مقاله داروی ایبوگین، نظر تحقیقات در مورد استفاده از آن برای ترک اعتیاد و عوارض احتمالی مصرف آن را بررسی می کند.

 

همچنین بخوانید:

مدت زمان ترک اعتیاد به مواد مخدر (کلیک)

 

ایبوگین چیست؟

ایبوگین نوعی ترکیب با نام آلکالوئید است. در واقع ایبوگین فراوان ترین آلکالوئید بوده که از یک بوته متوسط و بومی غرب آفریقای مرکزی به دست می آید.

در آیین Bwiti، بخش های مختلف گیاه Tabernanthe iboga برای اهداف خاص شفابخشی و مذهبی کاربرد دارد.

برای نمونه، این گیاه علاوه بر داشتن اثرات توهم زایی، ریشه و پوست آن برای موارد زیر نیز کاربرد دارد:

• افزایش تحریک یا رفتار جنسی
• کاهش تب
• بازگرداندن سلامتی

علاوه بر ریشه و پوست، برگ های گیاه Tabernanthe iboga نیز در کاهش تب موثر بوده و عنوان تب بر عمل می کنند.

به علاوه این گیاه به دلیل داشتن خاصیت بی حسی به کاهش درد نیز کمک می کند.

بر اساس تحقیقات انجام شده ایبوگین در دوزهای پایین نوعی محرک خفیف است.

با این حال مصرف مقادیر زیاد آن باعث ایجاد توهم شده و حالت روانگردانی زیادی ایجاد می کند.

این حالت به کاهش قابل توجه علائم ترک مواد مخدر و از بین رفتن هوس مصرف مواد کمک می

این حالت علائم ترک مواد مخدر را به طور قابل توجهی کاهش داده و هوس مصرف مواد را از بین می برد.

در دهه 1980 از ایبوگین در اروپا و آمریکا به عنوان گزینه ای درمانی غیر اعتیادآور برای وابستگی به داروها استفاده می شد.

از آن زمان به بعد تحقیقاتی انجام شد که نشان دادند مصرف ایبوگین در درمان بیماری های اعصاب و روان، اختلالات مصرف الکل و افسردگی نیز مفید هستند.

 

همچنین بخوانید:

وابستگی جسمی / وابستگی به مواد مخدر چیست؟ (کلیک)

 

استفاده از ایبوگین برای ترک اعتیاد

با وجود طبقه بندی ایبوگین به عنوان یک داروی برنامه 1، محققان تحقیقات خود در خصوص اثرات درمانی آن برای ترک اعتیاد در اواخر 1990 را تکرار کردند.

با این وجود طبق مقاله ای در سال 2020، دانشمندان هنوز از ایبوگین در آزمایشات بالینی دوسوکور کنترل شده به همراه دارونماها استفاده نکردند.

بلکه فواید ایبوگین در شرکت کنندگانی که از نوع درمان خود مطلع بودند، بررسی شد.

همچنین بر اساس گزارش هایی که در خصوص کاربردهای پزشکی ایبوگین منتشر شده، این ماده نوعی داروی درمانی است.

همچنین گزارش هایی در مورد کاربردهای پزشکی ایبوگین نشان می دهند که این ماده نوعی درمان محسوب می شود. البته این گزارش ها طبق شنیده ها، مشاهدات یا گزارش ها بوده و برخلاف تحقیقات علمی و آزمایشگاهی هستند.

حتی در صورت تائید خواص پزشکی ایبوگین توسط محققان، این ماده مواردی دارد که با مصرف آن مقابله می کنند.

برای نمونه، به دلیل بهره برداری بیش از حد از گیاه Tabernanthe iboga توسط انسان ها، تولید مقادیر زیاد آن ممکن نیست.

در حال حاضر فقط سه روش وجود دارد که می توان ایبوگین را بصورت مصنوعی تولید کرد. با این حال این سه روش نیز مراحل متعدد و بازده کمی دارند.

بعلاوه ایبوگین دارای مشخصات ایمنی قبل قبولی نیست.

این ترکیب در تجمع بافت های چربی، مسدود کردن کانال های کلسیم و ایجاد مشکلات قلبی موثر است.

همچنین چندین نفر بر اثر مسمومیت با ایبوگین جان خود را از دست داده اند.

توجه داشته باشید که ایبوگین باعث ایجاد توهمات شدیدی می شود که بعضا تا 24 ساعت هم به طول می انجامد.

 

همچنین بخوانید:

مدت زمان اثرگذاری ماریجوانا خوراکی (کلیک)

 

 

موفقیت ها

در گذشته تحقیقاتی روی ایبوگین انجام شده و هزاران مطالعه ویژگی های مختلف ایبوگین، کاربردهای احتمالی و اثربخشی آن را بررسی کرده اند.

هم اکنون نیز برخی محققان در حال بررسی کاربردهای پزشکی داروی ایبوگین به ویژه استفاده از آن به عنوان ترک اعتیاد و بیماری های عصاب و روان هستند.

در حال حاضر در برخی کشورها مانند برزیل، آفریقای جنوبی و نیوزیلند، ایبوگین کاربردی دارویی داشته و متخصصان اجازه استفاده از آن را دارند.

برخی منابع نشان می دهند که ایبوگین در ایجاد تغییرات مربوط به اعتیاد و افزایش مسیرهای بین سلول های عصبی مغز موثر است.

این ماده همچنین تاثیراتی مشابه با اثرات داروهای اعتیادآور بر سیگنالینگ نواحی مغز ایجاد می کند.

گیرنده های سروتونین 5-HT2A یا (HTR2A) توسط داروهای توهم زا مانند ایبوگین فعال می شود.

سروتونین هورمونی مغزی موثر در بهبود خلق و خو، شادی و احساس تندرستی است.

75 شرکت کننده در برزیل که سابقه مصرف شاهدانه، کوکائین، کراک یا الکل را داشتند در مطالعه ای در سال 2014 مورد بررسی قرار گرفتند.

بعد از این مطالعه مشخص شد افراد دریافت کننده یک دوره درمان با ایبوگین، به طور متوسط به مدت 5.5 ماه از مصرف مواد مخدر دوری کردند.

این مدت زمان در افراد دریافت کننده چندین دوره درمان با ایبوگین حدود 8.4 ماه بود.

همچنین انجمن چند رشته ای مطالعات روانگردان ها (MAPS) بر اساس دو مطالعه در سال 2017 که از ایبوگین به عنوان درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده کردند به نتایجی رسید.

MAPS به تامین بودجه این دو مطالعه کمک کرد.

بر اساس اولین مطالعه در مکزیک، ایبوگین در بهبود علائم ترک مواد افیونی و کاهش مصرف مواد مخدری دیگر در افرادی که سایر گزینه های درمانی را بی اثر می دانستند موثر است.

همچنین محققان در مطالعه دیگر در نیوزیلند دریافتند که گذراندن یک دوره درمان با ایبوگین علائم ترک مواد افیونی در افراد وابسته به آنها برای بیش از 12 ماه را کاهش می دهد.

لازم به ذکر است که بدانید در طول این مطالعه یک نفر جان خود را از دست داد.

برخی محققان در حال تلاش برای ایمن سازی مصرف مواد روانگردان از جمله ایبوگین برای کاهش ایجاد توهم، با اصلاح ترکیبات آنها هستند.

انستیتو ملی سوء مصرف مواد مخدر در سال 2012 اعلام کرد که 6.5 میلیون دلار برای تولید نسخه غیر روانگردان ایبوگین به نام 18-methoxycoronaridine (18-MC) پرداخت کند.

محققان آزمایش بالینی فاز 1 انسانی 18-MC را به پایان رسانده و برنامه هایی برای آزمایشات بالینی فاز 2a آن وجود دارد.

 

خطرات

ایبوگین توسط DEA به عنوان ماده ای کنترل شده با برنامه 1 طبقه بندی شده است. بر اساس این طبقه بندی:

• عدم وجود مدارک برای استفاده ایمن از ایبوگین تحت نظارت پزشک
• خطرناک بودن ایبوگین در برخی افراد
• عدم تائید ایبوگین برای استفاده پزشکی
• خطر بالای سوء استفاده و اعتیاد ایبوگین

همچنین در برخی موارد این ماده سمی بوده و باعث ایجاد فلج، تشنج و مرگ ناشی از نارسایی تنفسی یا نارسایی قلبی می شود.

MAPS اعلام کرد که طی بررسی علمی های ایبوگین، 30 نفر به دلیل خوردن آن جان خود را از دست داده اند.

با این وجود طبق ادعای MAPS، محققان می توانستند با انجام اقدامات پیشگیرانه از جمله غربالگری بیماری ها، نظارت بر سطح الکترولیت ها و نظارت بر سلامت قلب از بسیاری از این مرگ ها جلوگیری کنند.

 

همچنین بخوانید:

مسمومیت با جوز هندی: هی شدن و توهم زایی (کلیک)

 

سایر روانگردان ها برای ترک اعتیاد

بر اساس برخی مطالعات Open-label و گزارش ها، داروهای روانگردان از جمله اسید لایزرژیک دی اتیل آمید (LSD) و قارچ پسیلوسیبین در ترک اعتیاد موثر هستند.

همچنین استفاده از مواد روانگردان زیر توسط جامعه روانپزشکی پیشنهاد شده است:

• 3 و 4 متيلن دي اکسي مت آمفتامين (MDMA)
• سالویا
• کتامین
• آیاهواسکا
• مت‌ آمفتامین
• دی ‌متیل ‌تریپتامین (DMT)
• مسکالین
• کراتوم

 

همچنین بخوانید:

ال اس دی (LSD) (کلیک)

 

جمع بندی

طی تحقیقات اولیه انجام شده، ایبوگین فواید زیادی داشته اما بر اساس اعلام DEA این ماده در طبقه خطرناک و غیرقانونی قرار دارد.

عدم وجود تحقیقات بالینی کافی در مقیاس وسیع برای حمایت از اثربخشی یا ایمنی ایبوگین به عنوان یک روش درمانی و تایید نحوه استفاده از آن به عنوان یک داروی درمانی، دلیل این طبقه بندی است.

با این محققان در حال انجام مطالعات بیشتر جهت دستیابی به فواید و پتانسیل های این ماده هستند.

لازم به ذکر است که این ماده در حال حاضر غیر قانونی است. بنابراین درصورتی که قصد استفاده درمانی از آن را دارید بدون نظارت با یک متخصص این کار را انجام ندهید.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.