کلونیدین برای بیش فعالی : نحوه مصرف و عورض

کلونیدین با فرم قرص خوراکی و پچ پوستی دارویی برای درمان فشار خون بالا و اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) است، نحوه مصرف و عوارض آن را بخوانید.

 

اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) یک بیماری رشد عصبی تاثیرگذار بر رفتار افراد است. این بیماری سبب بیش فعالی و رفتارهای تکانشی در کودکان و بزرگسالان خواهد شد.

پزشک برای کمک به مدیریت علائم ADHD از روانکاوی، جلسات مشاوره و تجویز دارو استفاده می کند.

داروهای استاندارد برای ADHD شامل داروهای محرک و غیرمحرک است.

پزشک معمولا روند درمان بیش فعالی را با مصرف داروهای محرک شروع کرده و در صورت بروز عوارض جانبی مصرف داروهای غیرمحرک را تجویز می کند . پزشکان در افراد با علائم شدید، از ترکیب این داروها برای درمان بیماری استفاده می کنند.

کلونیدین دارویی با فرم های پچ پوستی و قرص خوراکی است که برای کمک به درمان بیش فعالی (ADHD) توصیه می شود.

در واقع کلونیدین یک داروی غیرمحرک برای ADHD است که برای کاهش فشار خون نیز تجویز می شود.

محققان هنوز در مورد نحوه اثربخشی کلونیدین به کنترل علائم ADHD مطمئن نیستند.

در این مقاله به بررسی قرص خوراکی و پچ پوستی (چسب) کلونیدین برای درمان بیش فعالی پرداخته، فواید، عوارض، نحوه و دوز مصرف دارو را توضیح خواهیم داد.

 

همچنین بخوانید:

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان (کلیک)

 

داروهای محرک و غیرمحرک

داروهای ADHD به دو دسته محرک و غیرمحرک دسته بندی می شوند.

داروهای محرک بر روی سیستم عصبی تاثیر گذاشته و باعث افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی در مغز می شوند.

این موارد درمان های استاندارد و موثر افراد مبتلا به ADHD هستند. آنها به سرعت اثر کرده و علائم حدود 70 تا 80% کودکان را کاهش می دهند.

داروهای محرک عبارتند از:

• آدرال یا Adderall (آمفتامین/ دکستروآمفتامین)
• ریتالین (Ritalin)
• ویوانس (Vyvanse)

 

همچنین بخوانید:

آدرال (Adderall) داروی موثر در درمان بیش فعالی (کلیک)

 

در مقابل داروهای غیرمحرک بر روی سیستم عصبی تاثیرگذار نیستند. اثربخشی آنها زمان بیشتری نیاز داشته اما تاثیر آنها تا 24 ساعت باقی می ماند.

همچنین این داروها با کاهش تکانش افراد مبتلا به ADHD باعث کمک به تمرکز و توجه خواهند شد.

 

پزشکان می توانند استفاده از داروهای غیرمحرک را در شرایط زیر توصیه کنند:

• در صورتی که داروهای محرک اثر مطلوبی نداشته باشند.
• زمانی که افراد به داروهای محرک متداول واکنش خوبی نداشته باشند.
• در صورتی که افراد قادر به استفاده از داروهای محرک نباشند.

 

پزشکان در برخی موارد استفاده از هر دو نوع دارو را برای افزایش اثربخشی توصیه می کنند.

بعضی از داروهای غیرمحرک عبارتند از:

• اتوموکستین (Atomoxetine)
• گوانفاسین (Guanfacine)
• کلونیدین (Clonidine)

 

کلونیدین چیست؟

کلونیدین (Clonidine) با فرم های چسب و قرص خوراکی دارویی با عنوان آگونیست آدرنرژیک آلفا 2 است.

سازمان غذا و دارو (FDA) استفاده داروی کلونیدن را برای درمان فشار خون بالا و بیش فعالی ADHD را تائید کرده است، اما پزشکان آن را برای سایر موارد مانند ترک اعتیاد نیز تجویز می کنند.

سازمان غذا و دارو (FDA) استفاده از کلونیدین برای درمان ADHD را در سال 2010 تائید کرد.

کلونیدین با شل کردن رگ ها به فشار خون کمک می کند اما محققان در مورد مکانیسم دقیق درمان آن مطمئن نیستند.

پزشکان کلونیدین را در دسته داروهای غیرمحرک طبقه بندی می کنند.

استفاده از کلونیدینبرای درمان بیش فعالی در ردیف دوم قرار می گیرد.

در واقع استفاده از کلونیدین برای کمک به درمان علائم ADHD در افرادی که قادر به استفاده از داروهای محرک نبوده یا به آنها پاسخ خوبی نمی دهند، توصیه می شود.

همچنین افرادی که علائم شدید ADHD را تجربه می کنند باید از کلونیدین در کنار سایر داروهای محرک استفاده کنند.

 

نحوه عملکرد کلونیدین چگونه است؟

کلونیدین باعث تحریک گیرنده های آلفا آدرنرژیک مغز شده و باعث کاهش ضربان قلب، شل شدن رگ ها و کاهش فشار خون خواهد شد.

کلونیدین در افراد مبتلا به ADHD بخشی از مغز را کنترل کرده و باعث کنترل توجه و رفتار تکانشی می شود. البته مکانیسم دقیق آن مشخص نیست.

یک بررسی در سال 2016 نشان داد که گیرنده های آلفا آدرنرژیک آلفا 2 در بخشی از مغز به عنوان قشر پیش ‌پیشانی به رفتارهای عدم توجه، بیش فعالی و رفتارهای تکانشی کمک می کنند. به این ترتیب درگیر شدن این گیرنده ها با دارویی از جمله کلونیدین باعث کاهش علائم مربوط به این رفتارها می شود.

 

همچنین بخوانید:

تشخیص ADHD و گروه درمانی بیش فعالی (کلیک)

 

چه افرادی می توانند کلونیدین مصرف کنند؟

سازمان غذا و دارو (FDA) استفاده بلندمدت از کلونیدین را برای درمان ADHD در کودکان بالای 6 سال و بزرگسالان تائید کرده است.

معمولا پزشکان از این دارو برای افراد زیر 6 سال استفاده نمی کنند. زیرا اطلاعات کمی در مورد اثربخشی این دارو برای کودکان وجود دارد.

با این وجود گزینه های تراپی به کودکان مبتلا به ADHD کمک می کنند.

 

نحوه مصرف کلونیدین

افراد مبتلا به AHDH می توانند از کلونیدین به صورت خوراکی یا پچ پوستی استفاده کنند.

کلونیدین خوراکی به صورت آنی رهش و آهسته رهش عرضه می شوند. معمولا پزشکان استفاده از گزینه های آهسته رهش که به آرامی تجزیه می شوند را توصیه می کنند.

نحوه مصرف کلونیدین به دوز مصرفی تجویزی بستگی داشته و معمولا دو مرتبه در روز است.

گزینه دیگر دریافت کلونیدین استفاده از پچ پوستی است.

نحوه مصرف پچ پوستی کلونیدین از طریق استفاده آن در بازوی فرد مبتلاست. بدین ترتیب بیمار دارو را به آرامی در طول روز و از طریق پوست دریافت کنند.

ماندگاری این پچ ها بسیار بیشتر از قرص ها بوده و ممکن است به تعویض هفتگی آنها نیاز باشد.

 

 

دوز مصرفی

دوز مصرف کلونیدین به نام تجاری و توصیه پزشک وابسته است. بنابراین لازم است که افراد همیشه از دستورالعمل های پزشک خود پیروی کنند.

نام تجاری Kapvay مصرف کلونیدین را با استفاده از یک قرص 0.1 میلی گرمی پیش از خواب توصیه می کند.

پس از یک هفته استفاده می توان این دوز را به میزان 0.1 گرم افزایش داده و تا زمان دریافت پاسخ مطلوب این روند را ادامه داد. این روش به پزشک در تعیین حداقل دوز موثر کمک کرده و از بروز عوارض جانبی دارو جلوگیری می کند.

پزشک پس از یافتن حداقل دوز موثر، دوز مصرفی را به دو دوز صبح و شب تقسیم می کند.

همچنین برای پیشگیری از بروز خستگی در طول روز، دوز پیش از خواب باید برابر یا بیش از دوز صبح باشد. دلیل این امر بروز خواب آلودگی با مصرف کلونیدین است. بنابراین افرادی که روزانه 0.3 میلی گرم کلونیدین مصرف می کنند می توانند 0.1 میلی گرم آن را در هنگام صبح و 0.2 میلی گرم را پیش از خواب میل کنند.

 

زمان اثربخشی دارو

با توجه به اینکه کلونیدین یک داروی غیرمحرک است، اثربخشی آن در افراد مبتلا به ADHD نسبت به محرک ها بیشتر بطول می انجامد. ممکن است بیشترین اثربخشی آن به ویژه در صورتی که تعیین دوز صحیح بیش از یک هفته زمان ببرد، چندین هفته طول بکشد.

با این وجود با رسیدن اثربخشی به میزان حداکثر، افراد هر روز با مصرف کلونیدین نتایج را مشاهده می کنند.

 

فواید

کلونیدین درمان اصلی ADHD نیست. پزشکان در صورت موثر نبودن داروهای محرک یا خطر بروز واکنش و عوارض نامطلوب، استفاده از کلونیدین را توصیه می کنند.

استفاده از پچ پوستی (چسب) و قرص خوراکی کلونیدین برای ADHD در درمان علائم بیش فعالی و رفتار تکانشی موثر است.

یک مقاله در سال 2020 نشان داد که داروهای غیرمحرک از جمله کلونیدین به عنوان یک درمان مکمل با داروهای محرک برای کودکان و نوجوانان موثر و قابل تحمل است.

یک بررسی در سال 2016 نیز نشان داد که کلونیدین با داروهای محرک هم افزایی داشته و اثربخشی آنها را افزایش می دهد.

همچنین کلونیدین گزینه مناسبی برای بعضی از افرادی است که به داروهای محرک واکنش خوبی نشان نمی دهند. کلونیدین اثرات مشابه محرک ها بر روی بدن نداشته و عوارض جانبی مشابه آن ایجاد نمی کند. بنابراین تحمل آن برای افراد ساده تر خواهد بود.

 

عوارض جانبی کلونیدین

عوارض جانبی احتمالی مصرف کلونیدین شامل موارد زیر هستند:

• سرگیجه
• خشکی دهان
• فشار خون پایین
• ضربان قلب آهسته
• مشکلات قلبی
• یبوست
• خواب آلودگی
• واکنش های آلرژیک

 

عوارض جانبی کلونیدین در افراد حساس به دارو یا با مصرف دوز بالاتر بیشتر است.

با توجه به اینکه مصرف کلونیدین باعث کاهش فشار خون می شود، افراد به کنترل فشار خون نیاز خواهند داشت.

توقف ناگهانی مصرف کلونیدین توصیه نمی شود.

افراد برای توقف مصرف آن باید با پزشک مشورت کرده و به منظور پیشگیری از بروز علائم ترک، مصرف آن را به تدریج کاهش دهند.

 

خلاصه

با اینکه کلونیدین دارویی برای کاهش فشار خون است اما می تواند در درمان علائم بیش فعالی مفید باشد.

پزشکان کلونیدین را به عنوان داروی غیرمحرک برای ADHD طبقه بندی می کنند. پزشک می تواند کلونیدین را به عنوان جایگزین داروهای محرک یا استفاده هر دو باهم را توصیه کند.

محققان هنوز در مورد نحوه عملکرد کلونیدین برای درمان ADHD مطمئن نیستند اما ممکن است تاثیر آن در بخشی از مغز که بر روی کم توجهی، بیش فعالی و رفتار تکانشی متمرکز است، دلیل این امر باشد.

افراد می توانند برای تعیین داروی مناسب و دوز مصرفی آن برای درمان علائم ADHD با پزشک خود صحبت کنند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.