داروخانه آنلاین اویرو
0 محصولات نمایش سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

عفونت گوش داخلی در کودکان و بزرگسالان : علائم و درمان

عفونت گوش داخلی در کودکان و بزرگسالان : انواع - علائم - درمان پزشکی / خانگی - تشخیص

عفونت گوش داخلی باعث التهاب بخش های خاصی از گوش داخلی می شود؛ علائم – درمان و تشخیص عفونت گوش داخلی در کودکان و بزرگسالان را بخوانید.

 

 

عفونت گوش داخلی با التهاب بخش های خاصی از گوش داخلی همراه است. این عفونت ها بر شنوایی و تعادل فرد تاثیر می گذارند.

این عفونت اغلب به دلیل سرماخوردگی یا آنفولانزا یا گسترش عفونت گوش میانی به گوش داخلی رخ می دهد.

گوش داخلی در  انتهای لوله گوش قرار گرفته و عمیق ترین بخش گوش انسان است.

در این بخش از گوش امواج صوتی به تکانه های عصبی تبدیل می شوند. گوش داخلی همچنین نقش مهمی در ایجاد تعادل دارد.

عفونت گوش داخلی با ایجاد التهاب در ساختارهای گوش داخلی باعث ایجاد علائمی می شود. تهوع، سرگیجه، احساس عدم تعادل و اختلالات شنوایی از جمله این علائم هستند.

در این مقاله انواع عفونت گوش داخلی، علائم، علل، تشخیص، گزینه های درمانی و درمان های خانگی آن مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین عوامل خطر، عوارض و عفونت گوش داخلی در کودکان مورد بحث قرار می گیرد.

 

همچنین بخوانید:

بیماریهای مجرای گوش (کلیک)

 

انواع عفونت گوش داخلی

این عفونت شامل دو نوع اصلی لابیرنتیت (آماس گوش درونی) و نوریت دهلیزی است. در ادامه جزئیات آنها بررسی می شوند.

 

نوریت دهلیزی

نوریت دهلیزی عفونت عصب دهلیزی است. این عصب در گوش داخلی قرار داشته و با ارسال سیگنال هایی از گوش داخلی به مغز به تشخیص تعادل کمک می کند.

نوریت دهلیزی با ایجاد التهاب در عصب باعث بروز علائمی مانند سرگیجه و حالت تهوع می شود.

اغلب این عفونت ها پیش از عفونت ویروسی یا به همراه آن رخ می دهند. بر اساس یک مقاله قدیمی در سال 2009، فعال سازی مجدد ویروس هرپس سیمپلکس نیز می تواند دلیل احتمالی بروز نوریت دهلیزی باشد.

پزشکان نوریت دهلیزی را یک بیماری خوش خیم می دانند که بدون درمان و در مدت کوتاهی بهبود می یابد. همچنین این وضعیت می تواند ناشی از یک بیماری دیگر باشد.

 

لابیرنتیت (آماس گوش درونی)

لابیرنتیت (Labyrinthitis) نوعی عفونت ویروسی یا باکتریایی داخل گوش است. این عفونت با التهاب لابیرنت به عنوان پیچ و خم کانال های پر از مایع گوش داخلی همراه است.

این التهاب باعث ایجاد اختلال در انتقال اطلاعات حسی از گوش داخلی به مغز می شود. در واقع این اختلال، علائم لابیرنتیت را در پی خواهد داشت.

عفونت های ویروسی شایع ترین علت ایجاد لابیرنتیت هستند. لابیرنتیت ویروسی بیشتر بزرگسالان 30 تا 60 سال را درگیر می کند. همچنین احتمال ایجاد آن در زنان دو برابر مردان است.

اغلب لابیرنتیت در پی بیماری های شایعی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد می شود. در بعضی از موارد نیز عفونت باکتریایی با ایجاد لابیرنتیت همراه است.

 

همچنین بخوانید:

انواع عفونت باکتریایی: از علائم تا درمان (کلیک)

 

علائم عفونت گوش داخلی

معمولا انواع مختلف عفونت گوش داخلی علائم مشابهی دارند. تفاوت اصلی بین علائم انواع مختلف آن این است که در لابیرنتیت کاهش شنوایی رخ داده در حالیکه این امر در نوریت دهلیزی رخ نمی دهد.

 

نوریت دهلیزی

افراد مبتلا به نوریت دهلیزی علائم زیر را تجربه می کنند:

  • حالت تهوع
  • مشکلات تعادل
  • استفراغ
  • سرگیجه

اغلب علائم نوریت دهلیزی طی چند ساعت ایجاد شده و بین 1 تا 2 روز به اوج می رسند. آنها اغلب ثابت بوده و با حرکات سر بدتر می شوند.

این وضعیت برای چندین روز ادامه دار است. پس از طی شدن این دوره، علائم بدون نیاز به مداخله از بین می روند. با این وجود در موارد نادر برای برطرف شدن این وضعیت هفته ها یا ماه ها

این وضعیت برای چند روز ادامه دار خواهد بود. پس از این دوره علائم بدون نیاز به مداخله از بین خواهند رفت. با این وجود در موارد نادر درمان این وضعیت تا هفته ها یا ماه ها طول می کشد.

 

همچنین بخوانید:

7 علت گرفتگی و شنیدن صدای زنگ در گوش (کلیک)

 

لابیرنتیت

علائم لابیرنتیت به صورت ناگهانی و بدون هشدار ظاهر می شوند. علائم شایع لابیرنتیت عبارتند از:

  • وزوز گوش
  • سرگیجه
  • حالت تهوع
  • کاهش شنوایی یا نقص شنوایی
  • استفراغ

این علائم شدید بوده و برای چندین روز ادامه دارند. اغلب آنها پس از 1 تا 2 هفته و خود به خود از بین می روند. با این حال درصورت ادامه دار شدن آنها باید به دنبال دریافت درمان بود.

 

همچنین بخوانید:

کم شنوایی: یک مشکل رایج در سالمندان (کلیک)

 

عفونت گوش داخلی در کودکان

همانطور که پیشتر گفته شد عفونت گوش داخلی اغلب افراد 30 تا 60 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد. عفونت گوش داخلی در مقایسه با عفونت گوش میانی در کودکان شیوع کمتری دارد.

برخی از کودکان به علت ابتلا به مننژیت باکتریایی به عفونت گوش داخلی مبتلا می شوند. حدود 20% از کودکان مبتلا به مننژیت باکتریایی مشکلات شنوایی یا عدم تعادل و سرگیجه را تجربه می کنند.

مننژیت باعث ایجاد مشکل در تشکیل استخوان حلزونی در کودکان می شود. این امر زمانی رخ می دهد که استخوان پس از جراحی یا عفونت شروع به جایگزینی مایعات لنفاوی پر کننده حلزون گوش کند.

بر اساس تحقیقات اخیر جراحی کاشت حلزون یک گزینه درمانی موفق برای افرادی است که این وضعیت را تجربه می کنند.

اغلب به دلیل خطر ایجاد ناشنوایی، انجام آزمایش شنوایی برای کودکان بهبود یافته از لابیرنتیت باکتریایی توصیه می شود. بعلاوه می توان کاهش شنوایی شدید را با کاشت حلزون درمان کرد.

کاشت (ایمپلنت) حلزون گوش یک وسیله الکترونیکی کوچک کمک کننده برای ناشنوایان بوده تا بهتر بتوانند اصوات و گفتار دیگران را درک کنند. این وسیله در درمان ناشنوایی موثر نیست.

دلایل زیادی وجود دارد که کاشت حلزون را برای بسیاری از افراد مناسب می کند. همچنین زمان بندی درست نیز در این امر نقش دارد.

با توجه به اینکه لابیرنتیت استخوان سازی بلافاصله پس از مننژیت شروع شده و با گذشت زمان بدتر می شود، اجرای سریع آن برای جلوگیری از عوارض بعدی بهترین روش است.

 

درمان عفونت گوش داخلی

در موارد نادر به ترتیب داروهای ضد ویروس یا آنتی بیوتیک برای درمان ویروس یا باکتری عامل ایجاد عفونت گوش داخلی تجویز می شوند.

با این وجود این موارد اغلب علائم عفونت گوش داخلی و نه خود عفونت را درمان می کنند.

برای درمان سرگیجه ناشی از این وضعیت از آنتی هیستامین ها یا بنزودیازپین ها استفاده می شود. همچنین آنتی هیستامین ها در کاهش حالت تهوع و سرگیجه موثر هستند.

آنتی هیستامین های بدون نسخه شامل فکسوفنادین (Fexofenadine)، دیفن هیدرامین (Diphenhydramine) و لوراتادین (Loratadine) هستند.

همچنین استفاده از داروهای ضد تهوع از جمله پروکلرپرازین (Prochlorperazine) در کمک به کنترل تهوع و استفراغ موثر هستند. بعلاوه استفاده از مکلیزین (Meclizine) به عنوان مهارکننده دهلیزی توصیه می شود.

استروئیدها از دیگر داروهایی هستند که در این شرایط و برای درمان التهاب تجویز می شوند.

 

همچنین بخوانید:

آنتی بیوتیک برای درمان عفونت گوش (کلیک)

 

درمان های خانگی

برای عفونت گوش داخلی می توان از درمان های خانگی زیر برای تسکین علائم استفاده کرد.

 

مدیریت درد

بزرگسالان می توانند برای درمان درد ناشی از عفونت گوش داخلی از داروهای بدون نسخه از جمله استامینوفن و ایبوپروفن استفاده کنند.

 

زنجبیل برای حالت تهوع و سرگیجه

بر اساس برخی مطالعات، مصرف چای زنجبیل در درمان سرگیجه موثر است. همچنین سایر مطالعات نشان می دهند که زنجبیل به درمان حالت تهوع نیز کمک می کند.

با این وجود محققان این بررسی را بر روی افراد دچار سرگیجه وضعیتی حمله ‌ای خوش‌خیم (BPPV) انجام داده که با سرگیجه ناشی از لابیرنتیت متفاوت است.

در واقع این سردردها علائم مشابهی مانند حالت تهوع دارند.

 

همچنین بخوانید:

نوشیدن چای زنجبیل چه فوایدی دارد؟ (کلیک)

 

سایر درمان های خانگی برای حالت تهوع

بعضی از درمان های خانگی کمک کننده در کاهش حالت تهوع عبارتند از:

 

نوشیدنی ورزشی حاوی الکترولیت

بیشتر تحقیقات انجام شده جهت بررسی اثربخشی این نوشیدنی ها، مربوط به تاثیرات آن بر روی حالت تهوع ناشی از بارداری یا شیمی درمانی بودند.

با این وجود برخی افراد به دنبال یافتن روش هایی منحصر بفرد برای درمان حالت تهوع خود هستند.

 

همچنین بخوانید:

نوشیدنی های الکترولیت و طرز تهیه آنها (کلیک)

 

تشخیص عفونت گوش داخلی

با معاینه تعادل می توان عفونت گوش داخلی را تشخیص داد. ارزیابی عصبی نیز از دیگر موارد کننده است.

معاینه تعادل و ارزیابی عصبی روش های کلیدی بوده زیرا تشخیص عفونت گوش داخلی فقط با مشاهده داخل گوش به وسیله اتوسکوپ (گوش بین) ممکن نیست.

لابیرنتیت و نوریت دهلیزی علائم مشترکی با سایر بیماری ها دارند. برای رد سایر بیماری های زیر انجام برخی آزمایش ها توصیه می شوند:

 

همچنین بخوانید:

بیماری منییر: هر چیزی که باید درباره این بیماری بدانید (کلیک)

 

پزشک برای بررسی این شرایط از آزمایشات زیر استفاده می کند:

  • الکتروانسفالوگرام (نوار مغز)
  • تست شنوایی
  • سی تی اسکن
  • MRI
  • الکترونیستاگموگرافی
  • آزمایش خون

 

عوامل خطر

همه افراد دارای خطر ابتلا به عفونت گوش داخلی هستند. با این وجود برخی عوامل خطر ابتلا به این وضعیت را افزایش می دهند که عبارتند از:

  • ابتلا به عفونت ویروسی از جمله تبخال یا سرخک
  • ابتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی از جمله سرماخوردگی یا آنفولانزا
  • ابتلا به مننژیت
  • ابتلا به یک بیماری خود ایمنی
  • آسیب دیدگی سر
  • ابتلا به عفونت گوش میانی
  • ابتلا به بیماری تنفسی از جمله برونشیت

 

عوارض

احتمال ایجاد مشکل دائمی در گوش به دلیل عفونت گوش داخلی بسیار پایین است. با این وجود عفونت های شدید گوش داخلی می توانند آسیب دائمی به بخش های مختلف گوش داخلی وارد کنند.

آسیب دائمی به بخش هایی از گوش داخلی با عوارضی مانند کاهش میزان شنوایی و مشکلات تعادل همراه است.

از دیگر عوارض احتمالی این عفونت می توان به BPPV اشاره کرد. این نوع سرگیجه در اثر حرکات ناگهانی سر ایجاد می شود.

BPPV کشنده نیست اما خطر افتادن و آسیب های ناشی از آن را افزایش می دهد. همچنین BPPV باعث ایجاد ناراحتی جدی و محدود شدن فعالیت می شود.

 

زمان مراجعه به پزشک

به محض بروز علائم عفونت گوش داخلی به پزشک مراجعه کنید.

با اینکه این عفونت ها اغلب بدون درمان برطرف می شوند، همچنان باید علت بیماری توسط پزشک تعیین شود.

با تشخیص به موقع می توان از عوارض و آسیب شنوایی پایدار جلوگیری کرد.

 

جمع بندی

عفونت گوش داخلی باعث ایجاد التهاب در بخش های خاصی از گوش داخلی می شود.

معمولا این عفونت به دلیل ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا و یا گسترش عفونت گوش میانی به گوش داخلی ایجاد می شود.

دو نوع اصلی عفونت گوش داخلی شامل لابیرنتیت و نوریت دهلیزی هستند.

هر دو عفونت علائم مختلفی از جمله سرگیجه، ورتیگو (چرخش) و حالت تهوع ایجاد می کنند. همچنین لابیرنتیت می تواند باعث ایجاد مشکلات شنوایی شود.

اغلب این عفونت ها پس از مدتی بدون درمان از بین می روند. با این وجود پزشک برای درمان علائم عفونت دارو تجویز می کند.

به محض بروز علائم این عفونت به پزشک مراجعه کنید. دلیل این امر آن است که تشخیص به موقع وجود مشکلات جدی تر را رد کرده و از آسیب دائمی گوش جلوگیری می کند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

 

0
دیدگاه‌های نوشته
Subscribe
Notify of
0 دیدگاه
Inline Feedbacks
دیدن تمام نظرات
0
- سوال دارم! میخوام نظر بدم! (کلیک) x