کارسینوم لوبولار درجا
کارسینوم لوبولار درجا (سرطان غیر تهاجمی لوبولار درجا) رشد غیر طبیعی سلول در غشاء تولید کننده شیر در سینه است، علائم و درمان آن را بخوانید.
لوبول ها غدد تولید کننده شیر در سینه هستند.
رشد غیر طبیعی سلول ها در این غدد شیرساز منجر به بروز کارسینوم لوبولار درجا (Lobular carcinoma in situ) می شود.
بروز کارسینوم لوبولار درجا امری غیرمعمول است.
در واقع پزشکان بروز این وضعیت را در 0.5٪ تا 1.5٪ از بیوپسی های غیرسرطانی پستان و در 1.8 تا 2.5 درصد از کل بیوپسی های پستان مشاهده می کنند.
آنچه در این بیماری مهم است این است که با اینکه به اصطلاح نام سرطان لوبولار درجا نیز شایع است اما پزشکان این وضعیت را سرطان نمی دانند. زیرا:
با اینکه این سلول ها دارای رشد غیر طبیعی بوده و سرطانی به نظر می رسند، اما LCIS به دیواره لوبول ها حمله نکرده و به سایر نواحی سینه سرایت نمی کند.
و حتی اگر فرد مبتلا به LCIS تحت درمان قرار نگیرد، این وضعیت از لوبول ها فراتر نخواهد رفت.
با این وجود خطر ابتلا به سرطات پستان در افراد مبتلا به کارسینوم لوبولار درجا، خطر 9 تا 10 برابر بیشتر خواهد شد.
در این مقاله به بررسی کارسینوم لوبولار درجا از جمله علائم، علل، تشخیص، درمان و پیش آگاهی آن می پردازیم. همچنین در مورد تفاوت بین LCIS و سایر موارد غیرتهاجمی رشد سلول های سینه بحث خواهیم کرد.
همچنین بخوانید:
علت و عوامل خطر
پزشکان از علت دقیق بروز LCIS مطلع نیستند.
مطالعات نشان می دهند که عوامل خطر بروز کارسینوم لوبولار درجا (غیرتهاجمی) مشابه سرطان سینه هستند.
مطالعه ای در سال 2017 ارتباط بین سرطان سینه و شرایطی که منجر به آن می شوند (از جمله کارسینوم لوبولار درجا) را بررسی نمود. طی این مطالعه ارتباطی بین استفاده از درمان های جایگزین هورمونی (HRT) برای یائسگی و بروز LCIS مشخص شد.
نویسندگان این مطالعه دریافتند که عوامل خطر بروز کارسینوم لوبولار درجا مشابه سرطان سینه هستند.
عوامل خطر که سبب بروز تومورهای زودهنگام می شوند عبارتند از:
- سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پستان
- سیگار کشیدن
- مصرف بیش از حد الکل
همچنین بخوانید:
علائم کارسینوم لوبولار درجا
علائم و نشانه های کارسینوم لوبولار درجا شامل ایجاد توده یا تغییر در ظاهر پستان نخواهند بود.
همچنین ممکن است این وضعیت در ماموگرافی نیز مشاهده نشود. دلیل این امر تا حدی به عدم وجود رسوبات کوچک کلسیم که از مشخصه های انواع سرطان پستان هستند، مربوط است.
همچنین بخوانید:
توده های سینه (غده در پستان) (کلیک)
مقایسه LCIS و DCIS
LCIS و DCIS دو نوع توده غیر تهاجمی پستان هستند. این موارد به سایر نواحی بافت سینه حمله نمی کنند.
کارسینوم داکتال (مجرایی) درجا (DCIS) شامل رشد سلول های غیرطبیعی در مجاری شیر (که شیر را به نوک سینه منتقل می کنند) است.
بروز کارسینوم لوبولار درجا بسیار کمتر از کارسینوم مجرایی درجا شایع است.
طبق یک مطالعه در سال 2019، DCIS عامل 18 تا 25% از تومورهای پستان در آمریکا بین سال های 2000 تا 2014 بود.
بین این دو وضعیت، DCIS جدی تر محسوب می شود.
در واقع پزشکان DCIS را پیش سرطان می دانند اما پیش سرطانی بودن LCIS یا عامل خطری برای بروز سرطان پستان هنوز قطعی نشده است.
تشخیص
اغلب پزشکان LCIS را در افراد 40 تا 50 ساله تشخیص می دهند.
بر اساس اعلام انجمن سرطان آمریکا (ACS)، با توجه به اینکه LCIS علامتی ندارد معمولا از بیوپسی برای تشخیص آن استفاده می شود.
بیوپسی یا نمونه برداری شامل برداشتن بخشی کوچک از بافت و بررسی سلول ها در آزمایشگاه است.
پزشکان در هنگام بررسی بافت پستان از یکی از دو روش بیوپسی استفاده می کنند.
بیوپسی سوزنی از یک سوزن برای برداشتن نمونه ای از ناحیه غیرطبیعی استفاده می کند.
بیوپسی برشی شامل برداشت کل ناحیه غیرطبیعی و حتی بافت سالم اطراف آن است.
درمان
درمان کارسینوم لوبولار درجا به نحوه تشخیص و یافتن آن از طریق بیوپسی سوزنی یا برشی وابسته است.
همچنین بخوانید:
بیوپسی سوزنی
پزشکان در مورد بهترین روش درمانی برای LCIS یافت شده توسط بیوپسی سوزنی مطمئن نیستند.
یکی از گزینه ها شامل برداشت کل ناحیه غیرطبیعی با استفاده از بیوپسی برشی است. این عمل شبیه به لامپکتومی است که طی آن بافت سرطانی پستان به همراه بخشی از بافت سالم اطراف توسط جراحی جدا می شود.
پزشکان از این مورد در یک یا دو شرایط استفاده می کنند. در حالت اول سلول های LCIS به صورت چند شکلی (پلئومورف) به نظر می رسند. این یعنی سلول ها زیر میکروسکوپ غیرطبیعی تر خواهند بود.
در حالت دوم LCIS دارای نکروز یا بافت مردگی خواهد بود. این امر به معنی از بین رفتن بعضی از سلول ها است.
همچنین بخوانید:
لامپکتومی یا ماسکتومی در سرطان سینه (کلیک)
بیوپسی برشی
LCIS یافته شده از طریق بیوپسی برشی به درمان بیشتری نیاز ندارد. با این وجود در صورتی که LCIS به صورت چند شکلی به نظر برسد، انجام جراحی دیگری برای اطمینان از حذف همه سلول های غیرطبیعی توصیه می شود.
احتیاط در این مرحله لازم است زیرا کارسینوم لوبولار درجای پلئومورفیک بیشتر احتمال تبدیل به سرطان سینه را دارد.
پیشگیری از سرطان پستان
از آنجا که افراد مبتلا به کارسینوم لوبولار درجا بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان هستند، باید اقداماتی برای کاهش خطر ابتلا به آن یا افزایش احتمال تشخیص زودهنگام این بیماری انجام دهند. این موارد عبارتند از:
تغییر سبک زندگی
انجمن سرطان آمریکا موارد زیر را توصیه می کند:
مراجعه مکرر به پزشک
پزشکان علاوه بر انجام ماموگرافی سالیانه، معاینه سینه ها برای هر 6 تا 12 ماه یک مرتبه را توصیه می کنند.
داروها
برخی پزشکان به جهت کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، مصرف چندین دارو را توصیه می کنند.
هدف از مصرف این داروها کاهش قرارگیری افراد در معرض استروژن است که منجر به رشد سرطان خواهد شد.
رایج ترین داروهای تجویزی توسط پزشکان برای پیشگیری از سرطان پستان عبارتند از:
- تاموکسیفن (Tamoxifen)
- رالوکسیفن (Raloxifene)
این داروها رسیدن استروژن به سلول های سرطانی را مسدود می کنند.
از داروهای پیشگیرانه دیگر می توان به مهار کننده های آروماتاز (Aromatase Inhibitors) اشاره کرد.
این داروها میزان استروژن در زنان یائسه را کاهش می دهند. با اینکه بعضی از تحقیقات نشان می دهند که این داروها خطر بروز سرطان پستان را کاهش می دهند اما باعث بروز عوارض جانبی نیز خواهند شد. در واقع این موارد گزینه ای مناسب برای افرادی هستند که قادر به تحمل تاموکسیفن و دالوکسیفن نیستند.
جراحی پیشگیرانه
جراحی پیشگیرانه به جای درمان بیماری از آن جلوگیری می کند. برای نمونه، ماستکتومی دوطرفه پیشگیرانه شامل برداشتن هر دو پستان برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان است. در صورتی که افراد دارای عوامل خطر اضافی برای سرطان پستان از جمله جهش ژن خاصی باشند، استفاده از این روش توصیه می شود.
همچنین بخوانید:
چگونه سرطان پستان گسترش می یابد؟ (کلیک)
چشم انداز
یک مطالعه در سال 2017 اطلاعات مربوط به درمان LCIS بین سال های 2004 تا 2013 را مورد بررسی قرار داد. این مطالعه به یک مطالعه قدیمی در سال 2005 اشاره کرد که نشان داده بود خطر ابتلا به سرطان پستان پس از تشخیص طی 10 سال 7.1% است.
همچنین نویسندگان این مطالعه به یک مطالعه در سال 2017 اشاره کردند که نشان داده بود زنان مبتلا به کارسینوم لوبولار درجایی که به سرطان پستان مبتلا هستند، تشخیص ابتلا به LCIS را در مراحل اولیه را دریافت کرده اند. در واقع چشم انداز افراد مبتلا به LCIS دلگرم کننده بوده و میزان بقا 10 و 20 ساله سرطان پستان به ترتیب 98.9% و 96.3% خواهند بود.
خلاصه
با اینکه کارسینوم لوبولار درجا یک سرطان سینه تهاجمی نیست اما خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
LCIS هیچ علامتی ندارد و پزشکان آن را با استفاده از بیوپسی پستان تشخیص می دهند.
درمان این وضعیت شامل برداشتن سلول های غیرطبیعی و کمی از بافت سالم اطراف آن به وسیله جراحی است.
پزشکان برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان استفاده از داروهای مسدودکننده استروژن یا کاهش دهنده آن را توصیه می کنند. دلیل این امر آن است که این هورمون بر رشد سلول های سرطانی سینه تاثیرگذار خواهد بود.
همچنین پزشکان به جز برداشتن پستان با جراحی و مصرف داروها، تغییر سبک زندگی از جمله ورزش منظم را توصیه می کنند.
به علاوه، افرادی که عوامل خطر دیگر سرطان پستان را دارند می توانند از جراحی پیشگیرانه برای هر دو سینه استفاده کنند.
جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.