عفونت استافیلوکوکوسی و موی زیر پوستی

برخی از موهای زیر پوستی دچار عفونت استافیلوکوکوسی شده و ظاهری شبیه به جوش دارند؛ دلیل و درمان عفونت استاف ناشی از موی زیر پوستی را بخوانید.

 

عفونت استاف نوعی عفونت باکتریایی ناشی از باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس است. این باکتری به طور طبیعی بر روی پوست وجود دارد.

این بیماری با نام های عفونت استافیلوکوکوسی و استافیلوکوک نیز شناخته می شود.

ورود این عفونت با جریان خون می تواند با مشکلات جدی از جمله سپسیس همراه باشد. موهای زیر پوستی موهایی هستند که به سمت درون رشد کرده و می توانند دچار عفونت استاف شوند.

آلوده شدن محل رشد موی زیر پوستی با عفونت استافیلوکوکوسی اورئوس باعث ایجاد علائمی مانند خارش، برجستگی، درد، برافروختگی پوست و چرک می شود.

در سال 2017 بیش از 119 هزار نفر دچار عفونت استاف در جریان خون خود بودند. در همان سال حدود 20 هزار نفر به دلیل این عفونت ها جان خود را از دست دادند.

تقریبا دلیل عفونت استاف موجود در خون 1 نفر از هر 10 نفر در سال 2016، داروهای تزریقی از جمله افیون ها بودند.

با این وجود شرایط زیر باعث افزایش خطر ابتلا به این عفونت می شوند:

• تماس نزدیک با افراد مبتلا به عفونت استاف
• جراحی یا بستری در بیمارستان
• داشتن دستگاه های پزشکی از جمله IV در بدن

وجود موارد مبتلا به عفونت استاف در بیمارستان ها نادر بوده اما تعداد آنها در جوامع رو به افزایش هستند. همچنین احتمال ابتلا به سپسیس از طریق موهای زیر پوستی بسیار بعید است.

این مقاله دلیل، علائم و گزینه های درمانی عفونت های استاف ناشی از موی زیر پوستی را مورد بررسی قرار می دهد.

 

همچنین بخوانید:

عفونت استافیلوکوکی : علائم و درمان (کلیک)

 

عفونت استافیلوکوکوسی چیست؟

استافیلوکوک نام گروهی شامل بیش از 30 نوع باکتری مختلف است. یکی از انواع باکتری های استافیلوکوک که به طور طبیعی بر روی پوست زندگی می کند، استافیلوکوکوس اورئوس است. این باکتری در بینی حدود 30% از افراد وجود داشته اما باعث ایجاد علائم نمی شود.

در صورت ورود استاف به بدن از طریق زخم باز و رسیدن به جریان خون، بیماری جدی ایجاد می شود.

اغلب این عفونت ها خفیف بوده و برای درمان آن آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی تجویز می شوند.

با این وجود، گاهی اوقات استاف با ایجاد بیماری های جدی زیر همراه است:

• عفونت های زخم ناشی از جراحی
• عفونت های جریان خون
• ذات الریه

عفونت های استاف در افراد بدون بیماری های زمینه ای که در بیمارستان نیز ایجاد نشده باشند، اغلب شامل عفونت های پوستی مانند جوش هستند.

 

همچنین بخوانید:

5 مرحله عفونت کدامند؟ (کلیک)

 

استافیلوکوکوسی اورئوس مقاوم به متی ‌سیلین (MRSA)

MRSA مخفف استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌ سیلین است. MRSA نوعی عفونت استاف است.

درمان MRSA به دلیل مقاومت در برابر برخی آنتی بیوتیک ها دشوار است.

 

همچنین بخوانید:

روش مصرف و عوارض آنتی بیوتیک ها (کلیک)

 

سایر علائم

پوست به روش های مختلفی به عفونت استاف واکنش می دهد. این موارد عبارتند از:

• زرد زخم – تاول یا زخم ایجاد شده از یک پوسته
• آبسه و جوش – زخم های دردناکی که زیر سطح پوست ایجاد می شوند.
• فولیکولیت – ایجاد تاولی کوچک و شبیه به جوش در فولیکول مو
• سندرم پوست سوخته استافیلوکوکی – یک عفونت جدی که باعث لایه برداری پوست و پوسته پوسته شدن آن می شود.
• سلولیت – تورم زیر سطح پوست که با برافروختگی نیز همراه است.

وجود هر یک از علائم فوق در نزدیکی موهای زیر پوستی، نشان دهنده عفونت استافیلوکوکوسی هستند.

عفونت استافیلوکوکوسی در اغلب افراد پس از مدتی عود می کند.

 

همچنین بخوانید:

زرد زخم (کلیک)

 

ظاهر عفونت استافیلوکوکوسی

موی زیر پوستی با ایجاد برافروختگی و ایجاد لک های خارشی در پوست همراه است. در صورتی که موی زیر پوستی آلوده به عفونت استافیلوکوکوسی شود، ظاهری شبیه به جوش یا آکنه پیدا می کند. همچنین در این وضعیت موارد زیر تجربه می شوند:

• احساس گرما در محل
• ناخوشی عمومی
• چرک
• پوسته شدن پوست
• تب
• تورم

 

دلیل عفونت استاف

عفونت های استاف به دلیل ورود میکروب هایی که به طور معمول بر روی سطح پوست زندگی می کنند، از طریق یک زخم باز ایجاد می شوند.

به همین باید دلیل موهای زیر پوستی را باید رها کرده و از کندن آنها برای پیشگیری از ایجاد عفونت استاف پرهیز کرد.

عفونت های استاف مسری و قابل انتقال از فردی به فرد دیگر هستند. عوامل خطر سرایت آنها عبارتند از:

• تزریق مواد
• جراحی
• بستری در یک مرکز درمانی
• تماس نزدیک با فرد مبتلا به عفونت استاف
• داشتن لوازم پزشکی در بدن

 

تشخیص

پزشک پس از معاینه ناحیه آسیب دیده سوالاتی در خصوص علائم مطرح می کند.

همچنین وجود علائم سیستمیک از جمله استفراغ و تب بررسی شده تا گسترش عفونت در بدن مشخص شود.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند عفونت استاف را با چشم تشخیص دهد. برای کمک به تشخیص نمونه برداری، خون گیری یا سایر آزمایشات در دسترس هستند. همچنین در صورت امکان باید چرک درون زخم را تخلیه کرد.

عفونت های استاف رسعت پیشرفت بالایی داشته به همین دلیل نباید برای مراجعه به پزشک تعلل کرد.

 

درمان عفونت استافیلوکوکوسی

مصرف آنتی بیوتیک برای درمان عفونت استافیلوکوکوسی ضروری است. با این وجود با استفاده از مسکن های بدون نسخه یا کمپرس سرد و تمیز می توان به تسکین علائم موقتی آن کمک کرد.

افرادی دارای MRSA مقاوم به آنتی بیوتیک شده و باید از پزشک در خصوص سایر درمان ها کمک بگیرند.

این درمان ها شامل استفاده از سایر آنتی بیوتیک های دارای اثرگذاری بیشتر در برابر عفونت ها هستند. همچنین متخصص می تواند زخم را تخلیه کند.

 

پیشگیری از عفونت های استافیلوکوکوسی

احتمال ایجاد عفونت های استافیلوکوکوسی در بیمارستان ها یا جوامع گسترده تر بیشتر است.

 

در بیمارستان ها

کارکنان بیمارستان ها می توانند با رعایت موارد زیر از گسترش عفونت استاف پیشگیری کنند:

• درمان سریع عفونت ها
• استفاده از اقدامات احتیاطی از جمله پوشیدن دستکش و روپوش برای عفونت های مقاوم
• پیروی از توصیه های فعلی برای پیشگیری از عفونت ناشی از دستگاه ها و عمل ها
• از بین بردن میکروب ها در دوره های پرخطر از جمله بستری در بخش مراقبت های ویژه، جراحی یا پس از استفاده از دستگاه ها
• آگاهی به بیماران در خصوص علائم اولیه سپسیس
• آموزش به بیماران در خصوص روش های پیشگیری از عفونت و گسترش استاف
• غربالگری بیماران پرخطر

 

در جامعه

با تمیز نگه داشتن و پوشاندن نواحی در معرض و شستن مداوم دست ها می توان به کاهش خطر ابتلا به عفونت استاف کمک کرد. همچنین در صورت ایجاد عفونت باید به دنبال دریافت درمان های پزشکی بود.

روش های زیر برای پیشگیری از گسترش عفونت استاف موثر هستند:

• آگاهی از علائم عفونت و عوارض آن از جمله سپسیس
• تمیز نگه داشتن دست ها
• پرهیز از به اشتراک گذاشتن مواردی که پوست را لمس می کنند از جمله حوله، تیغ و سوزن
• اطلاع به پزشک در مورد تشخیص عفونت استاف مقاوم
• پوشاندن زخم ها از جمله موهای زیر پوستی دارای عفونت

 

زمان مراجعه به پزشک

در صورت ایجاد شرایط زیر با پزشک مشورت کنید:

• تورم یا گرما در اطراف موهای زیر پوستی
• ایجاد زخم یا جوش در اطراف موهای زیر پوستی
• ناخوشی کلی
• تب
• زخمی که در حال رشد است.
• لرز

عفونت های استاف باید بوسیله آنتی بیوتیک ها درمان شوند. این آنتی بیوتیک ها برای عفونت پوستی به صورت موضعی یا خوراکی در دسترس هستند.

در صورتی که عفونت به جریان خون رسیده باشد، باید از آنتی بیوتیک درون وریدی (IV) استفاده کرد.

در صورت مقاوم شدن عفونت استاف به آنتی بیوتیک باید در خصوص درمان های جایگزین با پزشک مشورت کرد.

 

جمع بندی

بسیاری از انواع باکتری ها در ایجاد عفونت در فولیکول موی زیر پوستی دخیل هستند.

با اینکه همه موهای زیر پوستی دچار عفونت استافیولوکوکوسی نمی شوند اما بعضی از آنها این عفونت موجود روی سطح پوست را تجربه می کنند.

جوش ایجاد شده در فولیکول موی زیر پوستی از جمله علائم این وضعیت هستند. همچنین در این وضعیت گرما یا تورم در اطراف موی زیر پوستی و تب و احساس بیماری عمومی ایجاد می شود.

عفونت های استاف قابل سرایت به خون و ایجاد بیماری های جدی هستند. آنها خود به خود برطرف نشده و باید برای دریافت درمان فوری به پزشک مراجعه کرد.

این عفونت ها به خوبی به آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی واکنش نشان می دهند. در موارد نادر و در صورت گسترش عفونت به بدن به استفاده از آنتی بیوتیک های درون وریدی نیاز است.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.