منگنز و منیزیم: تفاوت - خواص - عوارض مصرف بیش از حد - علائم کمبود در بدن

منگنز و منیزیم از نظر اسمی شبیه به هم بوده اما متفاوت از یکدیگر هستند؛ تفاوت – خواص – عوارض مصرف زیاد و علائم کمبود آنها در بدن را بخوانید.

بدن نمی تواند همه مواد مغذی موردنیاز خود را تامین کند به همین دلیل باید مقدار کافی از آنها از طریق غذا دریافت شود. ویتامین ها و مواد معدنی ضروری اغلب به مقدار زیاد در موادی مانند میوه ها، سبزیجات و محصولات حیوانی از جمله گوشت، شیر و تخم مرغ وجود دارند.

بیش از 30 ویتامین و مواد معدنی به عنوان مواد مغذی ضروری باید از طریق رژیم غذایی دریافت شوند.

منگنز (Manganese) و منیزیم (Magnesium) دو ماده معدنی ضروری هستند و بدن برای عملکرد مناسب به مصرف منظم مقادیر کافی از آنها نیاز دارد.

با اینکه نام منگنز و منیزیم مشابه هم بوده اما آنها تفاوت هایی در خواص، نقش و عملکرد در بدن دارند.

این مقاله تفاوت ها، عملکرد، خواص و ملاحظات ایمنی منیزیم و منگنز را مورد بررسی قرار می دهد.

جهت مشاهده و خرید مکمل های مواد معدنی از داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

منگنز و منیزیم

میزان مصرف روزانه آنها از اصلی ترین تفاوت های عملی بین منگنز و منیزیم هستند.

منگنز یک عنصر کمیاب یا یک ریز معدنی بوده که بدن به میزان کمی از آن نیاز دارد.

منیزیم یک درشت معدنی است. بدن به طور طبیعی به صدها برابر منیزیم بیشتر نسبت به منگنز نیاز دارد.

البته این دو ماده معدنی شباهت هایی نیز با یکدیگر دارند. برای نمونه مغزها، حبوبات، سبزیجات برگدار و غلات کامل مواردی هستند که هر دوی این مواد معدنی در آنها یافت می شوند.

همچنین منگنز و منیزیم هر دو ساختار شیمیایی فلزی دارند.

بعلاوه مصرف مقادیر زیاد آنها با اثرات سمی همراه است. بنابراین در صورت مصرف مستقیم یا بصورت مکمل باید در این خصوص محتاط بود.

خوشبختانه نمی توان مقدار بیش از حد این مواد را از طریق رژیم غذایی دریافت کرد. این امر اغلب در صورت مصرف مکمل ها یا داروهای بدون نسخه از جمله داروهای ضد اسید یا ملین (در مورد منیزیم) رخ می دهد.

همچنین بخوانید:

خواص مکمل های کلسیم، منیزیم و زینک (کلیک)

در جدول زیر چند تفاوت دیگر منگنز و منیزیم ارائه شده است:

	منگنز	منیزیم
نوع	ماده معدنی	ماده معدنی
ساختار شیمیایی	فلز انتقالی	فلز خاک قلیایی
نشان شیمیایی	Mn	Mg
ارزش روزانه (DV)	2.3 میلی گرم	420 میلی گرم
منبع تغذیه ای	غذاها، مکمل ها	غذاها، مکمل ها
عملکرد	کوفاکتور آنزیم، متابولیسم، تشکیل استخوان، سیستم ایمنی بدن، لخته شدن خون	کوفاکتور آنزیم، تولید انرژی، عملکرد عضلات و اعصاب، تنظیم فشار خون
خواص	احتمال حمایت از سلامت استخوان و کاهش خطر دیابت	افزایش سلامت استخوان، احتمال پیشگیری از میگرن و کاهش خطر دیابت
منابع غذایی	صدف ها، فندق، پیکن (گردوی آمریکایی)، برنج قهوه ای، نخود	تخمه کدو، دانه چیا، بادام، بادام زمینی، اسفناج و بادام هندی

همه چیز درباره منیزیم

منیزیم از متداول ترین عناصر تشکیل دهنده زمین بوده که در بدن انسان نیز به طور گسترده وجود دارد.

این ماده معدنی فعالیت های سلولی مهمی داشته و در تحریک آنزیم ها، تولید انرژی، حفظ انقباض و شل شدن مناسب عضلات از جمله قلب موثر است. این ماده نیز مشابه منگنز بوده و نقش مهمی در فرآیندهای سلولی دارد.

بدن به مقادیر بیشتری منیزیم نسبت به منگنز نیاز دارد. برخی افراد به دلایلی مقادیر کافی از آن را دریافت نمی کنند.

این ماده معدنی در بسیاری از غذاها وجود داشته و می توان مقادیر کافی آن را از طریق یک رژیم غذایی سالم حاوی لوبیا، مغزها و غلات کامل دریافت کرد.

با این وجود برخی افراد مانند افراد مسن، مبتلایان به دیابت نوع 2 یا بیماری های گوارشی و افراد وابسته به الکل دچار کمبود این ماده معدنی می شوند.

دریافت منیزیم از طریق رژیم غذایی بسیار سخت بوده اما اوردوز منیزیم ناشی از مصرف مکمل ها یا داروها امری شایع است.

برای نمونه، منیزیم به عنوان یک عنصر اصلی در داروهایی از جمله ملین ها و ضد اسیدها کاربرد داشته، به همین دلیل مصرف مقادیر زیاد این داروها به همراه مکمل های منیزیم باعث اوردوز می شود.

همچنین بخوانید:

چرا به منیزیم احتیاج داریم؟ (کلیک)

خواص منیزیم

منیزیم علاوه بر داشتن نقش مهم در سطح سلولی دارای خواص زیر برای سلامتی است:

احتمال کاهش خطر بیماری های قلبی: منیزیم به کاهش التهاب موثر بر سیستم عروقی کمک می کند. کمبود منیزیم با فشار خون بالا، مشکلات عروقی و افزایش خطر بیماری های قلبی همراه است.
احتمال پیشگیری از میگرن: طبق مطالعات، افراد دارای سردردهای شدید، میزان منیزیم پایین تری دارند. سطوح کافی منیزیم از ایجاد سردردهای شدید جلوگیری کرده و طبق برخی مطالعات، مصرف مکمل منیزیم به کاهش شدت میگرن کمک می کند.
احتمال کاهش خطر دیابت: اغلب افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دارای کمبود منیزیم هستند. بر اساس برخی مطالعات مصرف بیشتر منیزیم باعث افزایش مقاومت به انسولین شده و با کاهش خطر ابتلا به دیابت و کاهش علائم التهابی در افراد مبتلا به پیش دیابت مرتبط است.
محافظت در برابر افسردگی: منیزیم بر بیوشیمی مغز و مسیرهای عصبی تاثیرگذار است. به همین دلیل نقش این ماده در سلامت روان مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعات زیادی همبستگی بین مصرف کم منیزیم و بروز افسردگی را نشان می دهند.

نگرانی های ایمنی در خصوص منیزیم

مصرف مقادیر بیش از حد زیاد یا کم منیزیم در خون با ایجاد برخی عوارض همراه است.

مصرف خیلی کم منیزیم

هیپومنیزمی (سطح بسیار پایین منیزیم در خون) بیشتر در افراد دارای بیماری های منجر به دفع بیش از حد منیزیم متداول است.

همچنین این وضعیت می تواند در برخی افراد که به مدت طولانی میزان کمی از غذاهای سرشار از منیزیم مصرف می کنند رخ دهد.

عوارض جانبی این وضعیت خفیف بوده و شامل تهوع، کاهش اشتها و خستگی است. با این وجود برخی عوارض آن می توانند به اندازه تشنج، بی حسی دست و پا و ریتم غیرطبیعی قلب شدید باشند.

مصرف بیش از حد منیزیم

هایپرماژنیمی به دلیل وجود سطح بالای منیزیم در خون رخ می دهد. اغلب این وضعیت به دلیل مصرف مقادیر بیش از حد منیزیم به دلیل مصرف مکمل ها یا داروها در افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیه ها رخ می دهد.

هایپرماژنیمی در صورت عدم رسیدگی سریع با مشکلاتی در سیستم قلبی عروقی و عصبی و حتی در موارد شدیدتر کشنده همراه است.

همه چیز درباره منگنز

منگنز ماده معدنی کمیابی بوده و بدن به میزان کمی از آن نیاز دارد. با این حال عملکرد منگنز در بدن بسیار گسترده و دارای اهمیت است.

منگنز به بسیاری از واکنش های کوچک داخل سلول ها از جمله کمک به آنزیم ها برای انجام فعالیت های بدن مانند متابولیسم، تولید انرژی، هضم، رشد و تولید مثل کمک می کند.

همچنین منگنز در فعالیت آنتی اکسیدانی بدن تاثیرگذار است.

در واقع منگنز یک جزء کلیدی از یک ترکیب شیمیایی است که به عنوان سوپر اکسید دیسموتاز منگنز (MnSOD) شناخته می شود. این آنتی اکسیدان از ماشین های سلولی در برابر آسیب دیدگی ناشی فرآیند شیمیایی اکسیداسیون محافظت می کند.

دانشمندان هنوز در حال تلاش برای درک روش دقیق این امر هستند. توانایی سوپر اکسید دیسموتاز منگنز (MnSOD) برای پیشگیری از آسیب به سلول ها باعث کمک به پیشگیری از سرطان و سایر بیماری های مزمن می شوند.

خواص منگنز

منگنز به عنوان یک آنتی اکسیدان مانع از اکسیداسیون سلول ها شده و در پیشگیری از بیماری های مزمن موثر است. دریافت مقادیر کافی منگنز به طور منظم با سایر خواص زیر در ارتباط است:

تاثیر بر فشار خون: با وجود نیاز به تحقیقات بیشتر برای درک این رابطه، اما بر اساس برخی مطالعات بین فشار خون و سطح منگنز در خون و ادرار ارتباطی وجود دارد.
حمایت از رشد استخوان: منگنز در دوران کودکی از رشد استخوان ها پشتیبانی می کند. این ماده همچنین مانع از بین رفتن استخوان در افراد مسن می شود.
سلامت مغز: منگنز علاوه بر ایفای نقش در رشد مغز با حفظ سطح طبیعی آن در خون مانع از ایجاد بیماری های عصبی از جمله بیماری پارکینسون و صرع می شود.
مفید برای دیابت: بر اساس مطالعات انسانی متعدد، بین سطوح بالای مصرف منگنز در رژیم غذایی و کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در بزرگسالان رابطه ای وجود دارد.

همچنین بخوانید:

انواع آنتی اکسیدان ها: فواید و منابع حاوی آن ها (کلیک)

نگرانی های ایمنی منگنز

منگنز یک ماده معدنی ضروری و موردنیاز برای زنده ماندن و رشد انسان است. بنابراین حفظ سطح طبیعی آن در خون ضروری است.

با توجه به اینکه مقادر بالای منگنز سمی بوده باید در مصرف مکمل های آن احتیاط کرد. در واقع مکمل های منگنز را فقط باید زیر نظر پزشک مصرف کرد.

در واقع با وجود خواص منگنز برای بدن اما مصرف زیاد یا کم آن نیز مانند منیزیم با برخی عوارض همراه است.

مصرف خیلی کم منگنز

اختلالات مادرزادی یا عدم استفاده کافی از مواد معدنی در رژیم غذایی از جمله دلایل عدم دریافت کافی منگنز است.

کمبود منگنز با علائمی مانند تشنج، تغییر شکل استخوان، تاخیر در رشد، اختلال در چرخه قاعدگی و سایر عوارض جانبی همراه است.

مصرف بیش از حد منگنز

قرارگیری در برابر مقادیر بیش از حد منگنز به صورت بخار یا از طریق آب آلوده بسیار خطرناک است. این مساله حتی بر عملکرد مغز، مهارت های حرکتی، حافظه و خلق و خو اثرات منفی بر جای می گذارد.

برخی مطالعات نیز قرارگیری در معرض منگنز را با افزایش خطر پوکی استخوان در زنان و نقص ذهنی در کودکان در ارتباط می دانند.

همچنین بخوانید:

پوکی استخوان : علائم و تشخیص (کلیک)

کلام آخر

منگنز و منیزیم از نظر اسمی شبیه به هم بوده اما تفاوت هایی با یکدیگر دارند.

بدن به هر دو ماده معدنی ضروری منیزیم و منگنز نیاز داشته و هر کدام خواص و عملکردهای خاص خود را دارند. در این میان بدن به مقادیر بسیار بیشتری منیزیم نسبت به منگنز نیاز دارد.

از شباهت های میان این دو ماده معدنی می توان به مقادیر بالای آنها در مغزها، حبوبات، غلات کامل و سبزیجات اشاره کرد.

وجود منگنز و منیزیم بسیار کم یا بیش از حد در بدن باعث ایجاد عوارض برخی عوارض خفیف تا شدید می شود. بنابراین باید علاوه بر مصرف رژیم غذایی سرشار از مواد مغذی از مصرف بیش از حد مکمل ها و داروها پرهیز کرد.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.