لوزه ها و آدنوئید (لوزه سوم)

لوزه ها و آدنوئید (لوزه سوم) ساختارهایی در گلو بوده که در مقابله با عفونت ها موثر هستند؛ عملکرد – مشکلات و علائم بزرگ شدن آنها را بخوانید.

 

لوزه ها (Tonsils) و آدنوئید (لوزه سوم = Adenoid) اعضایی از بدن بوده که بخشی از سیستم ایمنی نیز محسوب می شوند. پس از وارد شدن میکروب های بیماری زا از طریق دهان یا بینی به بدن، این اعضا اولین خط دفاعی برای مبارزه با آنها هستند.

بر اساس توضیح یک بررسی، این اعضا مسئولیت فعال کردن گلبول های سفید خون را بر عهده دارند. این گلبول ها در مبارزه با عفونت ها به بدن کمک می کنند.

گاهی اوقات لوزه ها و آدنوئیدها به علت عفونت ویروسی یا باکتریایی، بزرگ می شوند. این اتفاق شایع با ایجاد علائمی مانند خروپف، مشکلات تنفسی و سرماخوردگی های مکرر همراه است.

در صورتی که داروهای ضد میکروبی نتوانند عفونت را برطرف کنند، باید از طریق عمل جراحی به برداشتن آنها اقدام کرد. در صورت عدم وجود عفونت نیز از اسپری بینی استروئیدی استفاده می شود.

این مقاله لوزه ها و آدنوئید از جمله عملکرد آنها، مشکلات سلامتی مرتبط و گزینه های درمانی آنها را مورد بررسی قرار می دهد.

 

همچنین بخوانید:

کیست لوزه : علائم – علت و درمان (کلیک)

 

عملکرد

این اجزای سیستم ایمنی وظیفه تصفیه باکتری ها و ویروس ها از هوا را به عهده دارند. این کار باعث محافظت از بدن در برابر عفونت ها می شود. بیشتر اهداف تعیین شده این اعضا در دوران کودکی انجام می شود.

آنها همچنین در توسعه دو نوع گلبول سفید یعنی سلول های B و سلول های T موثر هستند. به دلیل عملکرد در توسعه و رشد، نبود آنها در آینده و مراحل بعدی زندگی باعث ایجاد نقص ایمنی نمی شود.

 

همچنین بخوانید:

ویروس چیست؟ (کلیک)

 

محل قرارگیری لوزه ها و آدنوئید

آدنوئید و لوزه ها ساختارهایی در سیستم لنفاوی و بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند.

لوزه ها (یا لوزه های کامی) شامل دو توده گرد در سمت راست و چپ پشت گلو است. آدنوئیدها یا لوزه های حلقی نیز غددی در گلو و پشت بینی هستند.

با باز کردن دهان می توان لوزه ها را مشاهده کرد. اما فقط با استفاده از آینه های زاویه دار یا دوربین در بینی آدنوئیدها قابل مشاهده هستند.

اندازه این اعضا در بیشتر افراد پس از 9 سالگی کاهش می یابد. پس از ورود به دوران نوجوانی نیز این کاهش بیشتر می شود.

 

مشکلات شایع

بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها یکی از مشکلات شایعی است که آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.

پزشکان از علت دقیق افزایش اندازه این اعضا مطمئن نبوده اما اغلب این مورد بخشی طبیعی از دوران کودکی است. گلودرد، بلع دردناک و تب از جمله دیگر علائمی هستند که گاهی اوقات با بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها همراه هستند.

التهاب یا ورم لوزه ها (Tonsillitis) یکی دیگر از بیماری های شایع و تاثیرگذار بر این اندام ها هستند.

 

همچنین بخوانید:

کیست لوزه : علائم – علت و درمان (کلیک)

 

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه های احتمالی بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئید عبارتند از:

• سرماخوردگی مکرر
• توقف تنفس در هنگام خواب
• تنفس مکرر از طریق دهان
• موقعیت های غیرمعمول خوابیدن از جمله خم شدن سر به سمت عقب
• خرخر کردن (خرناس کشیدن)
• خواب ناآرام، شب ادراری و بیداری های مکرر در هنگام شب
• مشکل در بلع
• تنفس شدید

علائم ایجاد التهاب در آنها عبارتند از:

• ایجاد پوشش زرد یا سفید روی لوزه ها
• تب
• تغییر جزئی صدا به دلیل تورم
• تورم غدد لنفاوی
• تورم
• گلو درد که گاهی اوقات با گوش درد نیز همراه است.
• بلع دردناک یا ناراحت کننده
• بوی بد دهان
• رنگ مایل به قرمز لوزه ها

 

همچنین بخوانید:

چه عواملی باعث ورم لوزه ها می شوند؟ (کلیک)

 

بزرگ شدن آنها می تواند علائم دیگری نیز به همراه داشته باشد اما بسیاری از کودکان هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. با این وجود بر اساس مطالعات، تقریبا 2% از افراد در طول خواب دچار وقفه تنفس شده و 7% درگیر خروپف می شوند.

علائم تجربه شده افراد تا حدودی بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئید بستگی دارد. لوزه های بزرگ شده باعث وقفه تنفسی در هنگام خواب شده و آدنوئیدهای بزرگ شده بر توانایی تنفس از طریق بینی تاثیر می گذارند.

بزرگ شدن لوزه ها با گذشت زمان منجر با مشکلات زیر همراه است:

• آپنه خواب
• عفونت های دستگاه تنفسی
• خرخر کردن (خرناس کشیدن)

به علاوه اثرات احتمالی بزرگ شدن آدنوئیدها عبارتند از:

• سینوزیت مزمن
• ناهماهنگی فک و تغییر موقعیت زبان
• عفونت گوش میانی

 

برداشتن لوزه ها و آدنوئید

به طور کلی پزشکان تا حد امکان سعی می کنند که پیش از جراحی و برداشتن این اعضا آنها را درمان کنند.

در صورت ویروسی بودن عفونت از داروهای ضد ویروسی و در صورت باکتریایی بودن آن از آنتی بیوتیک استفاده می شود.

از سوی دیگر پزشکان اسپری بینی استروئیدی را برای کوچک کردن آدنوئیدها و تنفس راحت تر توصیه می کنند.

برداشتن لوزه ها و آدنوئیدها مانند هر جراحی دیگر خطراتی را به همراه دارد. بنابراین پزشکان پیش از انجام جراحی با استفاده از روش های مخلتفی سعی می کنند که علائم را بهبود دهند.

همچنین دفعات التهاب لوزه، گلودرد استرپتوکوکی یا هر دو مورد از جمله عواملی هستند که باید پیش از برداشتن لوزه یا آدنوئید بررسی شوند. طبق Paradise criteria، برای واجد شرایط شدن جراحی برداشتن این اعضا باید حداقل هفت دفعه موارد فوق را در یک سال تجربه کرد.

روش های زیر برای این کار قابل استفاده هستند:

• عمل جراحی برداشتن لوزه به طور نسبی یا کلی
• آدنوئیدکتومی (برداشتن آدنوئید)
• برداشت هم زمان لوزه و آدنوئید

بسیاری از کودکان پس از جراحی بهبود تنفس، خواب بهتر و خروپف کمتر را تجربه می کنند.

پس از جراحی باید برای 2 تا 3 هفته فعالیت های شدید جسمی کودکان محدود و حتی صفر شود. همچنین راهنمایی ها در خصوص خوردنی ها و نوشیدنی ها برای هر شخص متفاوت بوده اما بر اساس یک قاعده کلی باید مصرف مایعات فراوان در اولویت قرار گیرد.

با توجه به اینکه روند بهبودی بین 2 تا 3 هفته طول می کشد، ممکن است پس از بازگشت به خانه زخم دچار خونریزی شود. در این حالت از دهان و بینی خون خارج می شود. والدین یا مراقبان باید به دنبال علائم خونریزی در کودکان باشند و در صورت مشاهده هر مورد مراقبت های پزشکی لازم را فراهم کنند.

 

همچنین بخوانید:

انواع خونریزی و درمان آنها (کلیک)

 

جمع بندی

لوزه ها و آدنوئید ساختارهایی در گلو بوده که به عنوان بخشی از سیستم ایمنی با عفونت ها مبارزه می کنند.

افزایش اندازه از شایع ترین مشکلات تاثیرگذار بر آنها هستند. با اینکه این وضعیت علائم زیادی در کودکان ایجاد نمی کند اما 7% از آنها خروپف و 2% نیز در هنگام شب مشکلات تنفسی را تجربه می کنند.

پزشکان در هنگام ایجاد این علائم استفاده از داروهای ضد میکروبی برای عفونت ها یا اسپری بینی استروئیدی را برای کاهش اندازه آندوئیدها تجویز می کنند. در صورتی که داروها قادر به برطرف کردن مشکل نباشند به جراحی نیاز است.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.