اختلال شناختی خفیف (MCI) چیست؟ علائم - علت - تشخیص - درمان | اویرو مگ

اختلال شناختی خفیف در توانایی به خاطر سپردن و تفکر شفاف مشکل ایجاد می کند؛ علت – تست ها و نحوه تشخیص و درمان بیماری MCI را بخوانید.

اختلال شناختی خفیف (MCI) به زوال جزئی حافظه یا تفکر، بدون تاثیر بر توانایی زندگی مستقل و انجام بیشتر وظایف اطلاق می شود.

در اختلال شناختی خفیف، خود فرد یا نزدیکان او متوجه ایجاد تغییراتی در نحوه تفکر یا به خاطر سپردن موارد می شوند.

اختلال شناختی خفیف باعث درگیر شدن حدود 12% تا 18% از افراد بالای 60 سال شده که خطر ایجاد آن با افزایش سن نیز بیشتر می شود.

همچنین بیماری هایی چون دیابت نیز در افزایش خطر ایجاد این وضعیت نقش دارند.

این مقاله علائم، علت و درمان اختلال شناختی خفیف و همچنین چشم انداز افراد مبتلا به آن را مورد بررسی قرار می دهد.

همچنین بخوانید:

زوال عقل : انواع و درمان (کلیک)

علت اختلال شناختی خفیف

علت دقیق ایجاد اختلال شناختی خفیف مشخص نیست.

طبق اعلام انستیتو ملی سالخوردگی (NIA)، موارد زیر در افزایش احتمال ابتلا به اختلال شناختی خفیف موثر هستند:

گاهی اوقات نیز بیماری MCI ناشی از بیماری های قابل درمان ایجاد می شود. طبق اعلام انجمن روانشناسی آمریکا (APA)، بیماری MCI می تواند در نتیجه مشکلات قابل درمان زیر رخ دهد:

اختلالات خواب از جمله آپنه خواب انسدادی
عوارض جانبی دارو
مشکلات روانی از جمله اضطراب، استرس یا افسردگی
بیماری عروقی – هر مورد تاثیرگذار بر عروق خونی

شرایطی که باعث ایجاد موقتی بیماری MCI می شوند، عبارتند از:

ضعف شنوایی
یبوست
کمبود ویتامین یا تیروئید
بینایی ضعیف

سایر علت های احتمالی ایجاد اختلال شناختی خفیف عبارتند از:

لخته شدن خون در مغز
تومور در مغز
آسیب به سر
نوشیدن بیش از حد الکل

همچنین بخوانید:

اثرات مصرف الکل بر بدن (کلیک)

علائم اختلال شناختی خفیف (MCI)

بیماری MCI باعث ایجاد اختلال در توانایی تفکر و حافظه شده بطوریکه این تغییرات برای افراد و نزدیکان آنها قابل توجه است. با این وجود در این وضعیت افراد توانایی انجام بیشتر کارهای روزانه خود را داشته و می توانند به تنهایی به زندگی خود ادامه دهند.

علائم و نشانه های متداول اختلال شناختی خفیف عبارتند از:

مشکل در یافتن کلمات مناسب در مقایسه با افراد همسن و سال خود
فراموشی قرارها یا رویدادهای اجتماعی
تغییر در حس بویایی
گم کردن وسایل از جمله کلید خانه، لباس یا سایر اشیا
مشکلات حرکتی

طبق اعلام انجمن آلزایمر، سایر علائم این وضعیت عبارتند از:

مشکلات مربوط به ادراک بصری
ناتوانی در ایجاد صداهای خاص
مشکل در انجام وظایف
مشکل در به خاطر سپردن رویدادها، دستورالعمل ها یا مکالمات

اختلال شناختی خفیف و زوال عقل

این دو بیماری متفاوت از یکدیگر هستند. طبق اعلام موسسه خیریه تحقیقات آلزایمر انگلستان، زوال عقل مجموعه ای از علائم تاثیرگذار بر توانایی انجام مستقل امور روزمره است.

مشکلات حافظه، گیجی و تغییرات خلقی از جمله این علائم هستند.

بر اساس اعلام این موسسه، افراد مبتلا به زوال عقل اغلب دو یا چند مورد از این علائم را دارا هستند.

اما افراد مبتلا به بیماری MCI فقط دارای یکی از این علائم بوده به صورت خفیف بوده، بطوریکه نیازی به کمک برای امور روزمره نخواهد بود.

به علاوه، بیماری MCI بر خلاف آلزایمر باعث ایجاد تغییر در شخصیت افراد نمی شود.

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره بیماری آلزایمر (کلیک)

آیا اختلال شناختی خفیف منجر به زوال عقل می شود؟

طبق اعلام انجمن آلزایمر، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری MCI در مراحل اولیه بیماری آلزایمر بوده اما همیشه این امر صادق نیست.

طبق اعلام NIA، تقریبا 10% تا 20% از افراد بالای 65 سال دارای اختلال شناختی خفیف پس از گذشت یک سال زوال عقل را تجربه می کنند.

با این وجود در بسیاری از موارد، علائم بیماری MCI ثابت مانده یا بهبود می یابند.

همچنین بخوانید:

پیری و زوال عقل (کلیک)

تشخیص

افراد دارای بیماری MCI زمانی تشخیص دریافت می کنند که خود یا یکی نزدیکان آنها متوجه مشکل در به خاطر سپردن موارد یا پردازش افکار شده یا در تست ها وجود آن مشخص شود.

در صورت ایجاد مشکلات مربوط به کاهش حافظه به پزشک مراجعه کنید.

طبق اعلام NIA، پزشک برای تشخیص چندین سوال مطرح کرده و انجام برخی تست ها را برای کمک به تعیین علت و قابل درمان بودن بیماری MCI توصیه می کند.

درصورت عدم وجود علت مشخص برای این وضعیت، تشخیص همان اختلال شناختی خفیف بوده یا فرد به متخصص دیگری ارجاع داده می شود.

متخصصانی که با استفاده از بررسی علائم و تست ها به تشخیص بیماری MCI کمک می کنند، شامل روانپزشکان، روانپزشکان عصبی (نوروسایکولوژیست) و متخصصین مغز و اعصاب هستند.

با این وجود حتی یک متخصص می تواند در تشخیص اختلال شناختی خفیف دچار مشکل شود.

طبق گزارش APA، تشخیص بیماری MCI اغلب کار راحتی نیست زیرا علائم و نشانه های آن در افراد مختلف بسیار متفاوت هستند.

همچنین تشخیص بین علائم شایع پیری و اختلال شناختی خفیف برای پزشک دشوار است.

همچنین بر اساس اعلام APA، با اینکه تست های عصبی روانی بهترین نتایج را به دنبال دارند اما در نهایت بیماری MCI باید توسط پزشک تشخیص داده شود.

درمان

در حال حاضر درمان خاصی برای بیماری MCI وجود ندارد.

طبق گزارش APA، بعضی از پزشکان برای بیماری MCI از داروهای آلزایمر استفاده می کنند.

با این وجود بر اساس تحقیقات، این درمان ها در توقف و معکوس کردن اثرات اختلال شناختی خفیف تاثیری ندارند.

به عقیده برخی متخصصان، دلیل عدم تاثیر آنها دیر تجویز شدن دارو توسط پزشکان است. به عبارت دیگر، زمانی که علائم متعدد اختلال شناختی خفیف ایجاد شوند، داروها در کاهش علائم تاثیری نخواهند داشت.

انجمن آلزایمر خاطرنشان کرد که داروی آدوکانوماب (Aducanumab) در درمان بیماری MCI موثر است. این دارو زمانی تاثیر گذار است که در هنگام بروز اولین علائم زوال عقل یا اختلال شناختی خفیف مورد استفاده قرار گیرد. با این وجود تحقیقات کافی در خصوص نحوه عملکرد دارو در مراحل بعدی اختلال شناختی خفیف یا آلزایمر وجود ندارد.

همچنین به گفته APA بهترین روش به جای تمرکز بر مصرف دارو، پیشگیری است. موارد زیر در کاهش احتمال ایجاد اختلال شناختی خفیف موثر هستند:

شرکت در مداخلات آموزشی شناختی
حفظ فشار خون سالم
ورزش منظم

همچنین بر اساس اعلام این سازمان، ورزش منظم و مداخلات شناختی تائید شده به محض بروز علائم در کمک به بیماری MCI موثر هستند.

با این وجود محققان موفق به اثبات موثر بودن آموزش شناختی برای پیشگیری یا کمک به بیماری MCI نشدند.

همچنین بر اساس اعلام NIA برای کمک به مدیریت و بهبود علائم بیماری MCI می توان اقدامات زیر را در نظر گرفت:

گذراندن وقت بیشتر با خانواده و دوستان
نگهداری اشیا متداول در یک مکان مشخص
تنظیم و پیروی از یک روتین روزانه
درخواست کمک برای احساس افسردگی
ورزش منظم
صرف وقت برای یادگیری مجموعه مهارت های جدید
انجام کار داوطلبانه
رعایت رژیم غذایی مغذی و متعادل
استفاده از ابزارهای حافظه از جمله فهرست کارها، یادداشت ها و تقویم ها
توقف یا تعدیل مصرف الکل
داشتن هدف 7 تا 8 ساعت خواب شبانه

چشم انداز

برخی از افراد مبتلا به بیماری MCI در نهایت به آلزایمر دچار شده اما بعضی دیگر این وضعیت را تجربه نمی کنند.

در صورت وجود یک علت قابل درمان برای ایجاد بیماری MCI، این وضعیت قابل برگشت خواهد بود.

در صورتی که بیماری MCI به آلزایمر یا یک بیماری تخریب عصبی پیشرفت نکند، تا زمان انجام امور روزمره می توان به زندگی مستقل خود ادامه داد.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت مشاهده علائم بیماری MCI به پزشک مراجعه کنید. تجویز دارو، کمک به تهیه یک برنامه ورزشی مناسب یا درمان آموزشی شناختی از جمله اقداماتی است که پزشک انجام می دهد.

همچنین در صورت مشاهده هرگونه نشانه ای از افت شناختی در یکی از عزیزان خود، در این خصوص با پزشک مشورت کنید. در واقع مداخله زودهنگام مانع از افزایش افت شناختی می شود.

در بیماری MCI باید هر 6 تا 12 ماه به پزشک یا متخصص مراجعه کرد. متخصص با پیگیری هرگونه تغییر در حافظه و مهارت های تفکر به این مورد کمک می کند.

جمع بندی

اختلال شناختی خفیف باعث ایجاد اختلال در توانایی به خاطر سپردن و تفکر شفاف می شود. این وضعیت با مشکلاتی مانند فراموشی قرارها و مکالمات، گم کردن اشیا یا مشکل در به خاطر سپردن کلمات همراه است.

بیماری MCI با استفاده از برخی تست ها و بررسی علائم فردی و سابقه خانوادگی تشخیص داده می شود.

در بیماری MCI با وجود درگیر شدن با اختلالات شناختی می توان به زندگی مستقل خود ادامه داد. البته گزینه های درمانی کمی برای این وضعیت وجود داشته اما مواردی مانند ورزش و آموزش شناختی موثر هستند.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.