خوردن مورچه در غذا : خواص و عوارض

انتوموفاژی یا تغذیه حشرات در بسیاری از کشورهای جهان رایج است، در این مقاله به بررسی خوردن مورچه در غذا و خواص و عوارض آن پرداخته ایم.

 

تغذیه با حشرات یا انتوموفاژی (Entomophagy) در بسیاری کشورها مانند کشورهای غربی و حتی ایران خودمان پدیده ای عجیب غریب و غیر معمول است. اما باید عنوان داشت که تغذیه حشرات برای قرن هاست که در فرهنگ های گوشه نقاط جهت امری معمول است.

در واقع بخشی از رژیم غذایی بسیاری از کشورها در قاره های آسیا، آفریقا و امریکای لاتین به خوردن حشرات وابسته است. در برخی موارد حتی خوردن حشرات به عنوان یک منبع خوشمزه به جای سایر منابع مغذی حیاتی محسوب می شود.

بیشترین مصارف خوراکی حشرات در سراسر دنیا مربوط به سوسک، کرم، مورچه و زنبور است.

مورچه ها بطور خاص، به عنوان یک منبع دوستدار محیط زیست محسوب می شوند که پروتئین با کیفیت بالا ارائه داده که از سلامت قلب حمایت کرده و با استرس اکسیداتیو مقابله می کنند.

در این مقاله به بررسی خواص و عوارض خوردن مورچه در غذا پرداخته ایم.

 

همچنین بخوانید:

معرفی 20 غذای لذیذ و سرشار از پروتئین (کلیک)

 

غذاهای محبوب مورچه در سراسر جهان

خوردن حشرات به شدت تحت تاثیر فرهنگ جوامع قرار دارد. درحالیکه اکثر کشورهای غربی از خوردن حشرات خودداری می کنند، اما آنها منبع غذایی بسیار مهمی در بسیاری از مناطق جهان هستند.

در واقع تعداد زیادی از انواع موچه ها وجود دارد و همه آنها جهت خوردن مصرف نمی شوند.

در ادامه برخی از محبوب ترین مورچه های خوراکی و کشورهایی که آنها را می خورند معرفی شده است:

• مورچه های برگ بر /برگ چین (Leaf-cutting Ants): نام این مورچه ها از توانایی آنها در بریدن برگ ها برای تغذیه قارچها که از آنها برای غذا دادن به لاروهای خود استفاده می کنند، گرفته شده است. این دسته در کشورهای امریکای لاتین مانند برزیل، کلمبیا، مکزیک و پانام محبوبیت دارند.
• مورچه های بافنده (Weaver Ants): علت نامگذاری آنها این است که این مورچه ها برگ درختان زنده را با ابریشم بافته و لانه خود را درست می کنند. خوردن این دسته مورچه ها در غذا، در کشورهای چین، هند، اندونزی، لائوس، میانمار، پاپوآ گینه نو، فیلیپین، تایلند، کنگو، کامرون، بنگلادش، مالزی و سریلانکا محبوب است.
• مورچه های عسلی (Honey Ants): این دسته مورچه ها توسط جوامع بومی استرالیا خورده می شوند. نام دیگر آنها مورچه های زنبور عسل است. زیرا آنها از معده خود برای ذخیره عسل جهت نغذیه کولونی در زمان کمیابی غذا استفاده می کنند.
• مورچه های سیاه (Black Ants): این دسته مورچه ها بیشتر در چین و کنیا مصرف می شوند.

 

آماده سازی مورچه برای خوردن در غذا

بصورت کلی، می توان مورچه ها را به شکل لارو یا بالغ خورد. از مورچه ها به عنوان یک غذای کامل یا جزئی از ترکیبات موجود در غذا استفاده می شود.

تکنیک های آماده سازی مورچه ها بر اساس گونه و کشور متفاوت خواهد بود.

برای نمونه، لارو و تخم موچه بافنده بر نوع بالغ آن ترجیح داده می شود. علت این است که مورچه های بالغ طعم کمتری دارند. با این وجود، از انواع بالغ مورچه بافنده بعنوان چاشنی غذا استفاده می شود.

در ادامه برخی روش های آماده سازی مورچه ها برای خوردن در غذا در کشورهای مختلف بیان شده است:

• تایلند – در این کشوره کنسرو مورچه بافنده برای خوردن وجود دارد.
• هند – تخم و لارو مورچه های بافنده با ادویه های مختلف در آب جوشانده می شوند. مورچه های بالغ نیز بصورت چاشنی در مخلوطی از فلفل قرمزش و نمک تهیه می شود.
• مکزیک – مورچه های برگ بر، برشته می شوند. همچنین برای طعم دادن به سس مایونز و تهیه سس ها از آن استفاده می شود.
• کلمبیا – ملکه های موچه برگ بر در بازارهای محلی به فروش می رسد.
• لائوس – مورچه بافنده جهت افزودن اسیدیته به سوپ ماهی اضافه می شود. (مشابه استفاده از مرکبات در کشورهای غربی)
• آمازون پرو – برای خوردن از مورچه های بافنده بصورت بوداده یا سرخ شده در غذا استفاده می شود. نعمولا لاروها را رست کرده و با آرد کاساوا مخلوط می کنند.

 

ارزش غذایی مورچه ها

ارزش غذایی حشرات همچون مورچه ها بسته به گونه آن متفاوت خواهد بود.

علاوه بر این ارزش غذایی مورچه ها و سایر حشرات تحت تاثیر مرحله دگردیسی، رژیم غذایی و زیستگاه شان قرار دارد.

با این حال، مورچه ها سرشار از پروتئین، فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی هستند.

برای نمونه، لارو و تخم مورچه های بافنده، در هر 100 گرم وزن، حدود 7 گرم پروتئین دارد. مورچه های برگ بر بالغ و مورچه های سیاه حدود 42-53 گرم و 40-45 گرم پروتئین در هر 100 گرم وزن دارند.

مورچه ها علاوه بر پروتئین، در تامین فیبر و مواد معدنی همچون آهن، منیزیم، روی، پتاسیم و فسفر موثر هستند.

کیتین معمول ترین نوع فیبر در حشرات است که از اسکلت خارجی آنها بدست می آید. کیتین نوعی فیبر نامحلول است که بدن قادر به هضم آن نیست.

 

همچنین بخوانید:

خواص خوردن فیبر برای بدن (کلیک)

 

خواص خوردن مورچه

استفاده از مورچه در طب سنتی یا مصارف قدیمی بر حسب منطقه و فرهنگ جوامع تفاوت دارد.

بیشترین خواص مورچه ها و حشرات، بواسطه خوردن آنها و تامین پروتئین بعنوان یک منبع جایپزین پروتئین حیوانی است که با محیط زیست نیز سازگار است.

علاوه بر مورچه ها مصارف دیگری نیز دارند.

برخی جوامع از آن به جهت درمان آسم و گلودرد استفاده می کنند. برخی افراد نیز سر مورچه را به عنوان بخیه برای بستن زخم ها بکار می گیرند.

 

دوستدار محیط ریست

در سال های اخیر، یافتن راه های پایدار برای افزایش تولید مواد غذایی جهت تغذیه جمعیت رو به رشد جهان سبب نگرانی شده است.

خوردن مورچه در غذا، بعنوان یک حشره خوراکی، قسمتی از روندهای نوظهور است که بر رژیم غذایی سالم و پایدار تمرکز دارد.

شایان ذکر است که خوردن حشرات به علت تاثیرات منفی بسیار کم بر روی محیط زیست، به عنوان یک منبع غذایی پایدار محسوب می شوند.

مورچه ها، یک منبع با بازده تبدیل خوراک بالا هستند. این مساله به ظرفیت حیوان در تبدیل توده خوراک به افزایش توده بندی اشاره دارد.

این بدان معناست که آنها به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن، به غذای کمتری نسبت به سایر منابع پرونئینی نیاز دارند. بعنوان مثال جیرجیرک ها 12 برابر کمتر از گاو و 4 برابر کمتر از گوسفند به غذا نیاز دارند.

همچنین، حشرات سبب کاهش آلودگی محیطی می شوند. آنها در تبدیل بیولوژیکی زباله هاب آلی بسیرا کارامد هستند. این یعنی آنها می توانند زباله های حیوانی یا گیاهی را به منبع انرژی تبدیل کنند.

برخی فواید زیست محیطی حشرات عبارتند از:

• حشرات در مقایسه با احشام نیاز به آب کمی دارند.
• حشرات میزان آمونیاک و گازهای گلخانه ای کمی منتشر می کنند.
• خطر انتقال عفونت به انسان نسبت به پستانداران و پرندگان کمتر است.
• مسائل و مشکلات مرتبط با آسایش حیوانات کمتر مطرح است.

 

با توجه به این مطلب که مورچه ها کارامد و دوستدار محیط زیست هستند، به عنوان یک منبع پروتئین به کاهش استفاده از سایر منابع طبیعی محدود همچون آب، زمین و انرژی کمک می کند.

با این حال، پایداری مورچه ها به عنوان منبع غذایی به شیوه های خوب جمع آوری آنها بستگی دارد. روش های جمع آوری ناپایدار برای محیط طبیعی آنها مضر خواهد بود.

 

یک غذای پروتئینی به جای منابع حیوانی

افزایش رشد جمعیت در کل دنیا، میزان تقاضای جهانی برای گوشت را افزایش داده است. اما بسیاری، مدل های فعلی تولید گوشت ناپایدار می دانند.  بنابراین منبع جایگزین پروتئین حیوانی می تواند سبب کاهش قشار به محیط زیست شود.

مورچه ها یک منبع پروتئین هستند که در افزایش مصرف کلی پروتئین و بهبود کیفیت رژیم غذایی موثراند.

محتوای پروتئینی بالای حشرات به عنوان جایگزینی برای شیر، گوشت، تخم مرغ و ماهی مورد توجه قرار گرفته است. در واقع در کشورهایی که انتوموفاژی (تغذیه حشرات) یک عمل رایج است، حشرات منبع پروتئینی ارزشمند هستند.

با تمام توضیحات، همچنان مطالعات انسانی بسیار محدودی پیرامون خوردن حشرات از جمله مورچه ها در غذا وجود دارد. بنابراین در حال حاضر تمرکز شرکت های غربی بر استفاده از حشرات به عنوان خوراک دام و غذای حیوانات خانگی متمرکز شده است.

 

سایر فواید احتمالی

مورچه ها به عنوان یک منبع آنتی اکسیدانی قوی محسوب شده و خوردن آنها در غذا خواص سلامتی بسیاری ارائه می دهد. البته باید اذعان داشت که مطالعات پیرامون این مبحث بسیار محدود است.

غذاهای سرشار از آنتی اکسیدن عامل کلیدی برای جلوگیری از بیماری های مرتبط با استرس اکسیداتیو همچون بیماری قلبی و سرطان هستند.

یک مطالعه موچه سیاه را با آب پرتقال مقایسه کرد و نشان داد که آنها در مقایسه با آب پرتقال دارای میزان بالایی از آنتی اکسیدان پلی فنول هستند.

یک مطالعه بر روزی بزرگسالان سالم نشان داد که مصرف روزانه 3-6 گرم کیتین به مدت دو هفته، میزان کلسترول کلی را کاهش داده و سطح کلسترول خوب را افزایش می دهد.

 

عوارض احتمالی خوردن مورچه

با توجه به اینکه مطالعات انسانی پیرامون خوردن مورچه در غذا محدود است، در نتیجه عوارض کمی برای مصرف آنها نیز گزارش شده است.

یکی از عوارض احتمالی خوردن مورچه با ترکیب کیتین مرتبط است. برخی تحقیقات نشان داده اند که کیتین یک آلرژن بالقوه است، اما مطالعات دیگری نشان داده اند مه این نوع فیبر سبب بهبود پاسخ ایمنی برخی افراد می شود.

همچنین برخی تحقیقات نشان داده که ممکن است موچه ها منبع پورین (ترکیباتی که در پروتئین ها موجودند) باشند. این امر سبب افزایش تولید اسید اوریک شده که می تواند برای افراد مبتلا به نقرس مضر باشد.

 

آیا خوردن مورچه بی خطر است؟

بصورت کلی، خوردن مورچه ها بی ضرر بوده و خطرات بیشتری نسبت به سایر محصولات حیوانی ندارد.

لازم به ذکر است که فراوری و ذخیره سازی حشرات مانند شستشو، گرم کردن هنگام پخت و غیره نیز باید از سایر قوانین بهداشتی مواد غذایی پیروی کند.

با توجه به توضیحات، هنگام خوردن موچه در غذا توجه به نکات زیر ضروری است:

• مصرف مورچه های کامل، به این معنی است که شما میکروبیوتا یا باکتری های روده ای آنها را نیز خورده اید. این امر ممکن است منجر به بلع انگل شود. بطور خاص در افرادی که مورچه های حاوی متاسرکاریا خورده اند ممکن است به انگل انگل دیکروسلیوم دندریتیکوم آلوده شوند.

با این حال موارد دیگر ناشی از عفونت انگلی بسیار نادر است.

• یک مساله مهم دیگر این است که همه مورچه ها خوردنی نیستند. بعضی از انواع آنها، مانند مورچه های آتشی و جک جامپر حاوی اندام های تولید کننده سم هستند. سم در دستگاه گوارشی غیر فعال می شود، اما خطر گزیدگی آنها در دهان و مری وجود دارد. این امر می تواند منجر به واکنش های آلرژیک کشنده گردد.

 

خلاصه

خوردن مورچه در غذا یک عمل رایج در بسیاری از کشورهای جهان است که خواص و عوارض نیز در پی خواهد داشت.

مورچه ها منبع پروتئین و دوستدار محیط زیست اند.

درست است که خوردن موچه بصورت کلی بی خطر است اما اگر از مورچه کامل آلوده به انگل استفاده کنید احتمال بروز عفونت کمی وجود دارد. همچنین نباید از مورچه های سمی برای خوردن استفاده شود.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.