لنفوم پوستی سلول T: علائم و درمان

لنفوم سلول T جلدی (Cutaneous T cell lymphoma) گروهی از سرطان های درگیر کننده گلبول های سفید هستند؛ علائم لنفوم پوستی سلول های T را بخوانید.

 

لنفوم سلول T جلدی / پوستی (Cutaneous T-cell lymphoma) به گروهی از سرطان های خون اشاره داشته که گلبول های سفید خون را درگیر کرده و باعث ایجاد بثورات پوستی می شوند.

همه انواع این سرطان ها با یکدیگر در ارتباط هستند زیرا همه آنها از گلبول های سفید خون به نام سلول های T شروع می شوند.

میکوزیس فونگوئید (myocosis fungoides) و سندرم سزاری (Sezary syndrome) دو نوع رایج لنفوم پوستی سلول T هستند.

احتمال ایجاد لنفوم سلول T جلدی در هر سنی وجود دارد با این حال خطر ایجاد آن با افزایش سن، بیشتر می شود. در بیشتر موارد لنفوم پوستی سلول T در سنین 50 تا 60 سالگی تشخیص داده می شوند. همچنین احتمال ایجاد این سرطان در مردان دو برابر بیشتر از زنان است.

با این حال این سرطان ها بسیار نادر هستند.

در این مقاله لنفوم پوستی سلول T، علائم، چشم‌ انداز، تشخیص و گزینه‌های درمانی رایج‌ ترین انواع آن مورد بررسی قرار می گیرند.

 

همچنین بخوانید:

تاثیر سرطان خون بر بدن (کلیک)

 

لنفوم پوستی سلول T چیست؟

لنفوم سلول T جلدی (CTCL) نوعی لنفوم غیر هوچکین (NHL) است. بنابراین این بیماری نوعی سرطان است که گلبول های سفید خون را مورد هدف قرار می دهد. گلبول های سفید دارای دو نوع اصلی سلول های T و سلول های B هستند.

گلبول های سفید یا لنفوسیت ها در سراسر بدن و در سیستم لنفاوی در حال حرکت بوده و نقش بسیار مهمی در مقابله  عفونت ها دارند.

زمانی که عاملی باعث ایجاد اختلال در تولید سلول‌ های T (که درصد زیادی از آن‌ ها در پوست هستند) و آسیب به آنها شود، لنفوم سلول T جلدی رخ می دهد. این سلول های آسیب دیده با سرعتی کنترل نشده به تکثیر خود ادامه داده و در پوست جمع می شوند.

 

همچنین بخوانید:

سرطان لنفوم غیر هوچکین (کلیک)

 

انواع لنفوم پوستی سلول T

همانطور که بالاتر توضیح داده شد میکوزیس فونگوئید (MF) و سندرم سزاری (SS) دو نوع رایج این بیماری هستند. این دو با یکدیگر عامل حدود 75% از تشخیص های لنفوم T cell هستند.

میکوزیس فونگوئید متداول ترین نوع بوده و رشد بسیار آهسته ای دارد به صورتی که می‌ تواند برای سال‌ ها به صورت یک راش پوستی باقی بماند.

سندرم سزاری نسبت به میکوزیس فونگوئید تهاجمی تر بوده و با سرعت بیشتری در پوست، خون، غدد لنفاوی و گاهی اوقات اندام ها گسترش می یابد.

انواع نادرتر لنفوم T cell شامل موارد زیر هستند:

• لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک اولیه پوست
• پاپولوز لنفوماتوئید
• لنفوم سلول T مشابه پانیکولیت زیر جلدی
• رتیکولوز صفحه‌ ای (Pagetoid Reticulosis) معروف به Woringer-Kolopp disease

 

همچنین بخوانید:

انفوم فولیکولار چیست؟ (کلیک)

 

علائم لنفوم پوستی سلول T

این بیماری عموما پوست را تحت تاثیر قرار می دهند.

 

علائم شایع پوستی

سلول های T آسیب دیده باعث ایجاد پچ های خشک و راش پوستی می شوند. گاهی اوقات سلول های آسیب دیده زیادی ایجاد شده و درنتیجه این امر لکه های برجسته یا پلاک روی پوست تشکیل می شود.

این بثورات پوستی می توانند به شدت خارشی باشند.

در نوع MF معمولا بثورات در ناحیه‌ ای از پوست که اغلب در معرض نور خورشید نیست (مانند باسن، بالای ران، پاها یا ناحیه سینه) ایجاد می‌ شوند.

به دلیل سرعت پایین رشد این سرطان، ممکن است برای سال ها یا دهه ها این بثورت به همین شکل باقی بمانند. در صورت پیشرفت، علائمی مانند لکه های روشن روی پوست، پلاک های برجسته و تومور بروز پیدا می کنند.

بثورات ناشی از SS معمولاً گسترده بوده و به صورت پوسته ای هستند. این بثورات معمولا باعث ایجاد خارش زیاد و برافروختگی و قرمز شدن پوست می شوند.

سایر علائمی که در نوع SS بروز پیدا می کنند عبارتند از:

• ریزش مو
• ضخیم شدن پوست در کف دست ها و کف پاها
• ایجاد تغییراتی در پلک ها، مانند افتادگی پلک پایین
• اختلالات ناخن

در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا حتما به پزشک مراجعه کنید.

 

سلامت روان

لنفوم سلول T جلدی فقط باعث ایجاد علائم جسمی نمی شود.

بر اساس مطالعات بثورات پوستی ایجاد شده، حتی در مراحل اولیه، کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهند. این بثورات برای بسیاری از افراد ناخوشایند بوده به همین دلیل سعی می کنند با نوع پوشش خود آن را پنهان کنند. برخی دیگر نسبت به این بثورات احساس شرم و افسردگی دارند.

در صورتی که علائم لنفوم T cell باعث ایجاد تاثیر منفی بر سلامت روان شود باید با پزشک مشورت کرد. در حال حاضر محققان سعی در گنجاندن این موضوع در برنامه های درمانی دارند.

 

همچنین بخوانید:

سلامت روان چیست؟ (کلیک)

 

سایر علائم

در حدود 10% از افراد مبتلا به MF، سلول‌ های سرطانی گسترش یافته که این مساله باعث درگیر شدن اندام‌ های اصلی بدن از جمله کبد، طحال یا سیستم گوارشی می شود.

SS تهاجمی تر از MF بوده و با سرعت بیشتری پخش می شود.

علائم با توجه به محل گسترش سلول های سرطانی متفاوت هستند. به همین دلیل در صورت ایجاد هر نوع بثورات پوستی مشابه با علائم لنفوم T cell باید به پزشک مراجعه کرد.

 

تشخیص

برای تشخیص لنفوم پوستی سلول T باید پوست را به صورت کامل بررسی کرد. در نهایت نیز انجام مجموعه‌ ای از آزمایش‌ها زیر توصیه می شوند:

• آزمایش خون
• بیوپسی برای پوست و احتمالا غدد لنفاوی
• سی تی اسکن تمام بدن

افراد مبتلا به SS علاوه بر آزمایشات بالا به بیوپسی مغز استخوان برای بررسی میزان پیشرفت سرطان نیاز دارند.

 

همچنین بخوانید:

تشخیص سرطان با آزمایش خون (کلیک)

 

درمان لنفوم پوستی سلول T

برنامه های درمانی این بیماری وابسته به علائم، سلامت عمومی و مرحله سرطان متفاوت هستند.

 

درمان های مرتبط با پوست

درمان هایی که پوست را مورد هدف قرار می دهند، درمان های پوستی یا موضعی نامیده می شوند. این درمان های پوستی برای افراد دارای بیماری MF که در مراحل اولیه بیماری آنها مشخص شده باعث بهبود و تسکین طولانی مدت علائم می شود.

درمان های پوستی شامل کرم ها یا لوسیون هایی های موضعی هستند. این کرم ها حاوی استروئیدها، رتینوئیدها یا داروهای شیمی درمانی هستند.

درمان های اشعه ماوراء بنفش، از جمله پوسرالن (Psoralen)، فرابنفش A (PUVA) و فرابنفش باند باریک نوع B نیز کمک کننده هستند. در صورتی که این درمان ها در مراحل اولیه دریافت شوند بین 80% تا 90% بهبودی کامل را به همراه دارند.

برخی پزشکان نیز انجام پرتو درمانی را توصیه می کنند.

 

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره پرتو درمانی (کلیک)

 

درمان های سیستمیک

در صورت گسترش لنفوم پوستی سلول T به دیگر نقاط بدن باید از درمان های کل بدن یا سیستمیک استفاده کرد. در SS به دلیل گسترس بیماری به خون، درمان با ترکیبی از این دو شروع می شود.

اغلب درمان‌ های سیستمیک در کنار درمان‌ های پوستی توصیه می شوند. این درمان عبارتند از:

• شیمی درمانی
• فوتوفرز خارج از بدن
• رتینوئیدهای خوراکی، مانند تارگرتین (بکساروتن)
• بیولوژیک یا ایمونوتراپی
• پیوند سلول های بنیادی

ممکن است هر یک از این درمان ها به تنهایی یا به صورت ترکیبی تجویز شوند.

 

همچنین بخوانید:

پیوند سلول های بنیادی (کلیک)

 

چشم انداز

در حال حاضر هیچ درمانی برای لنفوم پوستی سلول T وجود ندارد فقط با برخی اقدامات می توان به عدم ایجاد علائم برای چندین سال کمک کرد.

MF نوعی سرطان غیر فعال است و حدود 70% از موارد آن در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند.

SS تهاجمی تری بوده و به سرعت بیشتری گسترش می یابد.

به همین دلیل چشم انداز آن از فردی به فرد دیگر و با توجه به محل انتشار سرطان متفاوت است. بر اساس ارزیابی و تخمین محققان میانگین بقای افراد مبتلا به SS به مدت 2 تا 4 سال از زمان تشخیص است. با این حال از آنجایی که درمان های جدید در حال کشف هستند، میزان بقای افراد نیز در حال افزایش است.

 

مرحله بندی

چشم انداز درمان به میزان پیشرفت بیماری در زمان تشخیص و گسترش یا عدم گسترش آن بستگی دارد. برای بیماری های MF و SS از سیستم مرحله بندی چهار نقطه ای استفاده شده و فاکتور های زیر درنظر گرفته می شوند:

• T برای تومور: چه مقدار از پوست تحت تأثیر لنفوم قرار گرفته است؟
• N برای غدد: چه تعداد از غدد لنفاوی درگیر شده اند؟
• M برای متاستاز: آیا لنفوم در اندام های دیگر گسترش یافته است؟
• B برای خون: آیا سلول های لنفوم در خون وجود دارند؟

 

جمع بندی

لنفوم سلول T جلدی (CTCL) به گروهی از سرطان های درگیر کننده گلبول های سفید اشاره دارد. این بیماری باعث ایجاد علائمی مانند خارش یا بثورات دردناک در کنار سایر علائم می شود. میکوزیس فونگوئید و سندرم سزاری دو نوع شایع لنفوم پوستی سلول T هستند.

درمان این بیماری وابسته به میزان گسترس سرطان و تاثیر گذاری روی سایر اندام ها دارد. CLCL ها قابل درمان نبوده، اما با برخی اقدامات می توان پیشرفت آنها را کند کرده و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.